Τα εγκλήματα στη Συρία και η προσπάθεια ανατροπής του Μπασάρ Ασαντ
H «έγχρωμη επανάσταση» στη Συρία ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2011, υπό μορφή διαδηλώσεων και εξεγέρσεων σε διάφορες σουνιτικές πόλεις στην ενδοχώρα, και η πρώτη ένοπλη επέμβαση του στρατού στις εξεγέρσεις έγινε την 1η Ιουνίου 2011.
Εως τότε, ο Μπασάρ Ασαντ κατέβαλλε προσπάθειες για να ελέγξει την κατάσταση με άλλες μεθόδους, οι οποίες τελικά δεν τελεσφόρησαν.
Οταν ξέσπασαν οι διαδηλώσεις, η Συρία διατηρούσε άριστες σχέσεις με την Τουρκία, με τα ζεύγη Ερντογάν και Ασαντ να ανταλλάσσουν οικογενειακού χαρακτήρα επισκέψεις, ορισμένες φορές και δύο φορές τον μήνα.
Χαρακτηριστικό του επιπέδου στο οποίο είχαν φθάσει οι σχέσεις των δύο χωρών είναι το γεγονός ότι ο Αχμέτ Νταβούτογλου, όπως δήλωσε ο ίδιος, ως υπουργός Εξωτερικών και ως πρωθυπουργός επισκέφθηκε τη Δαμασκό περίπου 60 φορές! Στόχος του διδύμου Ερντογάν - Νταβούτογλου ήταν, μέσω της προσέγγισης, της κατάργησης της βίζας και της αύξησης των οικονομικών συναλλαγών, να καταστεί η Συρία ένα οικονομικό και σταδιακά πολιτικό προτεκτοράτο, στο πλαίσιο του νεοοθωμανικού σχεδίου τους για τη δημιουργία της Ενωσης Μουσουλμανικών Χωρών της Μέσης Ανατολής, με κεντρικό πυλώνα την Τουρκία.
Από το καλοκαίρι του 2011, η Τουρκία άρχισε σταδιακά να αλλάζει στάση απέναντι στον Ασαντ και στη Συρία, υποστηρίζοντας τη συριακή αντιπολίτευση και τον λεγόμενο «Ελεύθερο Συριακό Στρατό». Ο στόχος της Τουρκίας δεν άλλαξε. Απλά τώρα σκόπευε να υλοποιήσει τον ίδιο στρατηγικό στόχο, υπό την ηγεσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η οποία, μετά την Αίγυπτο, αν πετύχαινε η εξέγερση, θα έλεγχε και τη Συρία.
Τότε, η ανατολική Μεσόγειος θα μετατρεπόταν σε μουσουλμανική λίμνη, που θα κατάπινε την Κύπρο μαζί με την ΑΟΖ της. Πέρα από τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και τους εκατομμύρια πρόσφυγες που δημιούργησαν αυτοί οι εγκληματίες πολέμου με τις πολιτικές τους, τον εξοπλισμό και την καθοδήγηση της εγκληματικής δράσης των τζιχαντιστών στην Ιντλίμπ, στη Χάμα, στη Χομς, στη Ράκα και στο Χαλέπι, η βαρβαρότητά τους φάνηκε και στους τομείς της λεηλασίας της περιουσίας της Συρίας.
Δισεκατομμύρια δολάρια μπήκαν στις τσέπες της οικογένειας Ερντογάν από το εμπόριο πετρελαίου με τους σφαγείς του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους». Ολόκληρα εργοστάσια αποσυναρμολογήθηκαν με τάξη και μεταφέρθηκαν στην Τουρκία, που λεηλάτησε στην κυριολεξία μια κυρίαρχη χώρα.
Και τώρα, ο Ερντογάν όλους εκείνους που ο ίδιος εξόπλισε και έστειλε στο Χαλέπι για να τον υποδεχτούν μετά την ανατροπή του Ασαντ ως νέο Πορθητή τούς μεταφέρει στην Τουρκία με τη βοήθεια του Πούτιν, του οποίου έγινε υποχείριο, για να καταλάβει την Αλ Μπαμπ και να πετύχει τη διακοπή της προέλασης των Κούρδων και να αποτρέψει την ένωση των καντονιών τους.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αντιπροσωπίες Τούρκων σε επαφές με αξιωματούχους του Ασαντ στη Δαμασκό ψάχνουν τρόπους να συμβάλουν στη διατήρηση της ενότητας της Συρίας, που οι ίδιοι έπληξαν με τις πολιτικές τους. Ολα αυτά -θερμή παράκληση- να τα μελετήσουν καλά όλοι εκείνοι που, όπου σταθούν και όπου βρεθούν, μιλούν για την παντοκρατορία, αλλά και εξυμνούν τη σταθερή εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Να γιατί μιλάμε για ακόμα μία στρατηγική ήττα του Ερντογάν και της Τουρκίας!
Πηγή: https://goo.gl/yD4NB5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου