Αθήνα 1944: το βρώμικο μυστικό της Βρετανίας

Όλο το συγκλονιστικό αφιέρωμα του Οbserver για τον Δεκέμβρη του '44
Το κείμενο των δημοσιογράφων Ed Vulliamy και Helena Smith ρίχνει φως σε πολλές πτυχές της βρετανικής πολιτικής και στρατιωτικής επέμβασης στην Ελλάδα. Παρουσιάζει την βρετανική πολιτική στην Απελευθέρωση και τα Δεκεμβριανά, την δίωξη και καταστολή του Αντιστασιακού κινήματος,

Ο ΣΥΡΙΖΑ… από τον ιδεολογικό εμφύλιο, στον μηδενισμό

Γιώργος Καραμπελιάς

(…) στην ύστερη μεταπολιτευτική περίοδο, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, η εμφύλια διαμάχη καθίσταται ουσιαστικά άνευ αντικειμένου και ουσιαστικού διακυβεύματος. Ιδιαίτερα μετά την αποτυχία του υπαρκτού σοσιαλισμού, τη σύγκλιση σοσιαλδημοκρατίας και Δεξιάς στην Ευρώπη και τη διασφάλιση της θεσμικής ισότητας αριστερών και δεξιών πολιτών. Οι συνέπειες του ψυχρού πολέμου έχουν ξεπεραστεί διεθνώς, ενώ εκείνες του εγχωρίου εμφυλίου έχουν επουλωθεί στο λαϊκό σώμα – γι’ αυτό και η εμφυλιοπολεμική ροπή επιβιώνει πλέον αποκλειστικά ως μηδενισμός.

Νεοφιλελευθερισμός, το ανώτατο στάδιο του συμβιβασμού

Σπύρος  Μαρκέτος

Στη μνήμη του Χρίστου Μπίστη, που δεν λύγισε

Μπροστά στις κάμερες ένας μακρυμάλλης πλησιάζει ασεβώς τον πρωθυπουργό. Ο Αλέξης Τσίπρας, με αυταρέσκεια άρτι ενθρονισμένου Λουδοβίκου, ατάραχος κοιτά στο υπερπέραν και περιμένει τους μπράβους να μαζέψουν τον θρασύ παρείσακτο.

Πρώτη φορά αριστερά και τελευταία

Απ. Αποστολοπούλος

Όσοι κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για «δεξιά στροφή» μόλις έγινε κυβέρνηση, έχουν αδύνατη μνήμη, κάνουν λάθος, κρύβουν την αλήθεια. Ο Τσίπρας έδωσε προεκλογικές υποσχέσεις που δεν τήρησε, αυτό είναι αληθές, αλλά εντάσσεται στην «τρέχουσα» πολιτική ασυνέπεια όλων των πολιτικών κομμάτων όπου κατατάσσεται και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η «δεξιά στροφή», για την ακρίβεια, η ανατοποθέτηση,

Το δεξιό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ

Γιώργος Ρούσης  

Ο διαγωνισμός για την ανάθεση των τηλεοπτικών αδειών απέδειξε με τον καλύτερο τρόπο ότι μια «αριστερή» κυβέρνηση εξυπηρετεί συχνά καλύτερα από μια δεξιά τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Επιβεβαιώθηκε έτσι και με αυτόν τον τρόπο η εκτίμηση του Ανιέλι ιδιοκτήτη της Φίατ ότι «η αριστερά -στην κυβέρνηση της οποίας ο ίδιος ως γερουσιαστής έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης- κάνει μερικές φορές τη δουλειά καλύτερα από τη δεξιά».

Η νέα γεωγραφία της αναλογικής και ο ευρύτερος σχεδιασμός του πρωθυπουργού

Μανώλης Κοττάκης

Υπάρχουν δύο τρόποι για να αναλύσει κανείς την πρωτοβουλία Τσίπρα για την απλή αναλογική: Ο πρώτος είναι ο κλασικός συντηρητικός: Η Αριστερά κάνει ζαβολιές όταν πρόκειται να χάσει. Η Δεξιά ποτέ δεν άλλαξε τους κανόνες για να δυσκολέψει τη ζωή των αντιπάλων της, όταν οι ήττες της ήταν βέβαιες. Και το 1993 και το 2009 ο Μητσοτάκης και ο Καραμανλής έχασαν με ενισχυμένη αναλογική. Ούτε ψήφισαν νόμο τύπου αναλογικής, όπως ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας το 1989, ούτε έφεραν νόμο για συμπράξεις κομμάτων λίγο πριν από την παράδοση της εξουσίας, όπως ο Κώστας Σημίτης το 2004. Η Δεξιά συμπεριφέρθηκε ως άρχοντας στις ήττες της μεταπολιτευτικά.