Η δύση της Μέσης Ανατολής

Kasandros.gr

Η ''βαλκανιοποίηση'' της Μέσης Ανατολής όχι μόνο έχει αποφασισθεί
αλλά έχει αρχίσει. Παρατηρούμε την de facto τριχοτόμηση του Ιράκ,
ομοίως την, κατ´ ελάχιστον, ομοσπονδοποίηση της Συρίας και αυτά που
συμβαίνουν στην Αραβική χερσόνησο.Κομβικής σημασίας κατάσταση είναι αυτή της Σαουδικής Αραβίας η οποία αποσυντίθεται.Η Σαουδική Αραβία έχει ακόμη μόνο δέκα περίπου χρόνια εξαγωγής πετρελαίου. Μετά είναι οικονομικά άχρηστη

Οι γεωστρατηγικοί ενδοϊσλαμικοί ανταγωνισμοί στο σύστημα Συρίας-Λιβάνου

Ιωάννης Θ. Μάζης και Μιχάλης Σαρλής

Η ρευστότητα στο πεδίο των συγκρούσεων, ενταθείσα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2013, οδήγησε σε απώλεια στρατηγικού εδάφους από τις κυβερνητικές δυνάμεις (την βόρεια περιοχή τού Χαλεπίου, την περιφερειακή πρωτεύουσα Ράκα στα ανατολικά και την στρατηγική πόλη Κουσάιρ στα δυτικά, πλησίον των συρο-λιβανικών συνόρων), έχουσα ως συνέπεια την απειλή της επιβιώσεως του καθεστώτος Άσαντ. Επιπλέον, αντικαθεστωτικές ομάδες ήλεγχαν περιοχές περιμετρικά της Δαμασκού.Από το 2012 η συριακή κρίση απέκτησε κλιμακούμενη περιφερειακή διάσταση, με διεθνείς απολήξεις. Με επίκεντρο την Συρία

Μισθοφόροι και Σταυροφόροι στην Μέση Ανατολή

Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης

Το 2003, όταν ο Αμερικανός πρόεδρος αναζητούσε εναγωνίως ευρωπαϊκά δεκανίκια για την εισβολή στο Ιράκ, συναντήθηκαν στις Αζόρες οι νέοι «Σταυροφόροι»: Τζωρτζ Μπους, Τόνι Μπλερ, Χοσέ Μαρία Αθνάρ, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Από κοντά και οι υποστηρικτές της Αμερικής στα νέα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.

Χίλια χρόνια περίπου πριν, το 1095, μια ανάλογη σύναξη πολεμάρχων έγινε στο Κλερμόν Φεράν. Τότε ο πάπας Ουρβανός, ο αντίστοιχος φέρελπις «πλανητάρχης» του ευρωπαϊκού Μεσαίωνα, μάζεψε εκεί όλη την αφρόκρεμα της Ευρώπης, βασιληάδες, κόμητες, δούκες και αρχιπαπάδες και τους έρριξε την ιδέα «της απελευθέρωσης των Αγίων Τόπων» κι άλλες «μεγαλόπνοες» μπούρδες που ήταν το προκάλυμμα της λεηλασίας και της σφαγής που ακολούθησε και τότε όπως και τώρα.Οι «Ευρωπαίοι» της εποχής εκείνης είχανε στενάξει στην πείνα, στους φόρους και στην καταπίεση και έτσι δε έμεινε ρεμάλι για