Μανώλης Κοττάκης
Tα πράγματα εξελίσσονται όπως τα είχαμε προβλέψει: Το Προσφυγικό αποτελεί ένα σύνθετο ζήτημα, το οποίο συνδέεται, αμέσως ή εμμέσως, με όλους τους ανοιχτούς φακέλους της εξωτερικής πολιτικής μας, της διαπραγμάτευσης συμπεριλαμβανομένης. Το «πώς» ας το εξηγήσει καλύτερα παντός άλλου ο πρωθυπουργός, ο οποίος αίφνης -μεταξύ hot spots και προσφύγων- βρέθηκε να συζητά στις Βρυξέλλες για τα κεφάλαια της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας (που έχει μπλοκάρει η Κύπρος), για τις απαιτήσεις των Τούρκων ώστε αυτά να «ξεπαγώσουν», για τη ρελάνς τη δική μας - «ναι, αρκεί να άρει η γείτων το casus belli για την επέκταση των χωρικών υδάτων μας στα 12 μίλια και αρκεί να ανοίξει τα λιμάνια της σε κυπριακά πλοία ».Το πώς από τις βάρκες, τα φουσκωτά, τους διακινητές και τις ροές έπεσαν στο τραπέζι της Συνόδου Κορυφής το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά είναι πραγματικά εκπληκτικό. Οπως εκπληκτικό είναι και αυτό που συνέβη σε παρακείμενα κτίρια της Κομισιόν. Ο «πολύς»
