Δημήτρης Πατέλης
Δεν είμαι ειδικός στα τεχνικά, οργανωτικά και καλλιτεχνικά πλαίσια του
θεσμού του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision, του αδιάβλητου και
αμερόληπτου των κρίσεών του συμπεριλαμβανομένου. Όσο έτυχε να τον
παρακολουθήσω, διαπίστωσα ότι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, από αισθητικής
πλευράς, εκείνο που κυριαρχεί (στατιστικά ως προς τις συμμετοχές και
τους εκάστοτε νικητές) είναι ένα προϊόν που κινείται στο πλαίσιο της
εύπεπτης pop μαζικής κουλτούρας, της βιομηχανίας θεάματος ακροάματος.
Τα τελευταία χρόνια, παρατηρούνται κάποια φαινόμενα που ενισχύουν την
άποψη ότι παρόμοιοι θεσμοί δεν είναι και τόσο ιδεολογικά, αξιολογικά και
