Γρηγόρης Ζαρωτιάδης
Βιώνουμε μια προεπαναστατική περίοδο: η δομική συστημική κρίση βαθαίνει μέσα από τη σύμπτωση της αποχαλίνωσης του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και της αποεμπορευματοποίησης προϊόντων και υπηρεσιών με την ιστορικά επαναλαμβανόμενη κρίση υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, συντελούμενη και συντονιζόμενη όμως σε διεθνές επίπεδο.
Την ίδια στιγμή ωριμάζουν οι τεχνολογικές και κοινωνικοοικονομικές (αντικειμενικές) συνθήκες για τη σοσιαλιστική μετεξέλιξη, σε τοπικό και διεθνές πλαίσιο.
Όπως όμως γνωρίζουμε, η ωρίμανση των καπιταλιστικών αδιεξόδων δεν οδηγεί από μόνη της στην προοδευτική κοινωνική αλλαγή.
