Να περάσουμε από την καταγγελία σε προτάσεις και δράση : Τι πρέπει να κάνουμε

Ο οξύς καταγγελτικός λόγος, η αντίθεση στη θέση χωρίς θέση, υπήρξε διαχρονικά υποπροϊόν της ανευθυνότητας. Η έλλειψη πολιτικής πλατφόρμας, η αοριστολογία, η αντιφατικότητα είναι συχνά φαινόμενα, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων και μάλιστα σε χώρες με έντονο κοινωνικό παρορμητισμό και  ευκολοπιστία όπως η δική μας. Βολεύει την προσέλκυση ψήφων, την πολιτική πατρονία και ανακολουθία. Οφείλεται επιπλέον, σε σύγχυση ιδεών, πείσματος, ανεπάρκεια γνώσεων, πείρας και πολιτικού οράματος. Όπως και στην εκ του πονηρού στάση, να μη γίνονται συγκεκριμένες προτάσεις οι οποίες μπορεί να δυσαρεστήσουν κάποιους.  Άλλωστε, όταν δεν υπάρχουν προτάσεις, μπορεί όταν κερδηθεί η εξουσία να παρθούν οποιαδήποτε μέτρα, που θα είναι χειρότερα από τα προϋπάρχοντα!

Οι ιστορικές εξελίξεις απαιτούν ιστορικές πρωτοβουλίες

Γρηγόρης Ζαρωτιάδης

Βιώνουμε μια προεπαναστατική περίοδο: η δομική συστημική κρίση βαθαίνει μέσα από τη σύμπτωση της αποχαλίνωσης του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και της αποεμπορευματοποίησης προϊόντων και υπηρεσιών με την ιστορικά επαναλαμβανόμενη κρίση υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, συντελούμενη και συντονιζόμενη όμως σε διεθνές επίπεδο.
Την ίδια στιγμή ωριμάζουν οι τεχνολογικές και κοινωνικοοικονομικές (αντικειμενικές) συνθήκες για τη σοσιαλιστική μετεξέλιξη, σε τοπικό και διεθνές πλαίσιο.
Όπως όμως γνωρίζουμε, η ωρίμανση των καπιταλιστικών αδιεξόδων δεν οδηγεί από μόνη της στην προοδευτική κοινωνική αλλαγή.