Αντί να καταριόμαστε το σκοτάδι, ανάβουμε ένα κερί που θα μας δώσει φως και δε θα μας κάψει.

  Ολοένα και περισσότεροι ενεργοί πολίτες βλέπουν πλέον καθαρά ότι η μοναδική λύση για τα τραγικά αδιέξοδα της χώρας μας είναι η έξοδος από το ευρώ και η μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα, που δεν είναι ο στόχος αλλά το μέσο για την ανάσταση της πατρίδας. Όμως, μέσα στους υποστηρικτές της μετάβασης, υπάρχουν τρεις ομάδες σκέψης. Πρώτον, είναι εκείνοι που θεωρούν αυτή τη

Η θλίψη δε βοηθά, αποδυναμώνει και καταστρέφει - Πολιτική δράση το ζητούμενο

Από τις καθημερινές επαφές μας διαπιστώνουμε, ότι ο περισσότερος κόσμος κλείνεται στο «καβούκι» του, μέσα στους τέσσερες τοίχους και διαλογίζεται τα βάσανά του ή στην καλύτερη περίπτωση σε μια καφετέρια ή ακόμα και στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή αναμασά επ άπειρον τη γκρίνια (κατά των  πολιτικών και του «συστήματος») . Με αυτό τον τρόπο όμως, βυθίζεται ακόμα περισσότερο στα προβλήματα και αλυσοδένεται στην παθητικότητα και την απραξία. ΄Ό.τι το χειρότερο! Αυτή η «πολιτική» στάση αποδυναμώνει,  απομονώνει, εξουδετερώνει  και εν τέλει ευνοεί τους θύτες, τους ολιγάρχες, τις ελίτ και τη νέα απάνθρωπη αταξία πραγμάτων..

Να περάσουμε από την καταγγελία σε προτάσεις και δράση : Τι πρέπει να κάνουμε

Ο οξύς καταγγελτικός λόγος, η αντίθεση στη θέση χωρίς θέση, υπήρξε διαχρονικά υποπροϊόν της ανευθυνότητας. Η έλλειψη πολιτικής πλατφόρμας, η αοριστολογία, η αντιφατικότητα είναι συχνά φαινόμενα, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων και μάλιστα σε χώρες με έντονο κοινωνικό παρορμητισμό και  ευκολοπιστία όπως η δική μας. Βολεύει την προσέλκυση ψήφων, την πολιτική πατρονία και ανακολουθία. Οφείλεται επιπλέον, σε σύγχυση ιδεών, πείσματος, ανεπάρκεια γνώσεων, πείρας και πολιτικού οράματος. Όπως και στην εκ του πονηρού στάση, να μη γίνονται συγκεκριμένες προτάσεις οι οποίες μπορεί να δυσαρεστήσουν κάποιους.  Άλλωστε, όταν δεν υπάρχουν προτάσεις, μπορεί όταν κερδηθεί η εξουσία να παρθούν οποιαδήποτε μέτρα, που θα είναι χειρότερα από τα προϋπάρχοντα!