Το βελούδινο διαζύγιο με προσωρινό Grexit και συνύπαρξη δπλού νομίσματος ευρώ και δραχμής

Ύστερα από το φανερό αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων στο Eurogroup, τη σκληρή στάση που τηρεί το Βερολίνο  και τους περιορισμούς ρευστότητας που  μας έχει επιβάλλει η ΕυρωπαΊκή Κεντρική Τράπεζα,, αυξάνονται ανησυχητικά οι πιθανότητες  σύντομα,  μέχρι τα μέσα ή τα τέλη Μαρτίου, το ελληνικό δημόσιο και  οι ελληνικές τράπεζες να μη διαθέτουν ρευστότητα. Ας μη γελιόμαστε. Η  ασφυξία ρευστότητας είναι προ των πυλών , αν και πολύ καλά κάνει ο Αλέξης Τσίπρας να καθυσυχάζει τους πολίτες για το αντίθετο. Είναι λογικό να μην προκαλούμε τους δαίμονες της οικονομίας αλλά ούτε και  τους "Εταίρους" μας. ¨Όπως είναι προτιμότερο το βάρος της εξόδου μας από το ευρώ να βαρύνει εκείνους και όχι εμάς.

Όμως, το τελευταίο που μας χρειάζεται είναι το λεγόμενο Gexident,  η απότομη δηλ. αναγκαστική πληρωμών λόγω έλλειψης ρευστότητας, η οποία θα  μας οδηγήσει είτε σε παράδοση άνευ όρων στις σκληρές απαιτήσεις του Βερολίνου, ή σε μια άναρχη έξοδο χωρίς σχέδιο έξοδο από το ευρώ με το συνακόλουθο πανικό. Γι αυτό οφείλουμε να έχουμε έτοιμες εναλλακτικές λύσεις για την άρση του αδιεξόδου.  Πολύ φοβάμαι ότι το σχέδιο ενός Grexident βρίσκεται μέσα στους σχεδιασμούς του Βερολίνου και αυτό διαφαίνεται απο την πολύ πρόσφατη ποσοτική χαλάρωση-υποτίμηση του ευρώ που αποφάσισε η ΕΚΤ . Σε όλο αυτό το σκηνικό, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται φυσικά ο ρόλος των ΗΠΑ, και οι διεθνείς γεωπολιτικές ισορροπίες . Στην παραζάλη του σήμερα, ακούγονται και ακραίες σκέψεις όπως η προσφυγή στην ομπρέλα των BRICS, της Ρωσίας και της Κίνας, κάτι που είναι ιδιαίτερα παράτολμο και παρακινδυνευμένο. 

Με ρεαλισμό και γνώμονα το συμφέρον της χώρας, μια μέση εφικτή, έξυπνη λύση είναι η συντεταγμένη προσωρινή έξοδος της χώρας από το ευρώ και η επανένταξή της αργότερα, όταν ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα της και υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. ( Ας το αποκαλέσουμε Regree). Η μετάβαση στη δραχμή με νοικοκύρεμα και αναπτυξιακή κατεύθυνση της οικονομίας, μπορεί να συνυπάρξει με τη χρήση του ευρώ όπως γίνεται σε πολλές χώρες της ΕΕ αλλά και εκτός αυτής, όπως μεταξύ άλλων, η Πολωνία, Τσεχία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Ισραήλ, κλπ. Τη σοφή αυτή πρόταση επανέφερε στο προσκήνιο ο Χανς Βέρνερ Ζιν, ο μέγιστος των Ευρωπαίων κορυφαίος Γερμανός οικονομολόγος και πρώην σύμβουλος της Αγκέλας Μέρκελ. Με το προσωρινό Grexit, θα αποφευχθεί το φαινόμενο ντόμινο που μπορεί να οδηγήσει στη διάλυση της ευρωζώνης, κάτι που το Βερολίνο δεν πρόκειται να δεχτεί, ενώ οι συμμαχικές κυβερνήσεις του στο νότο και αλλού θα σαρωθούν από τις εσωτερικές τους αντιπολιτεύσεις.

Σήμερα, η  αντίσταση στις Βερολινέζικες συνταγές της ακραίας λιτότητας, διογκώνεται παντού, αλλά η ευρωπαϊκή πραγματικότητα δεν έχει ωριμάσει ακόμα για την ανατροπή τους. Αν η πολιτική αυτή ανατραπεί από την  Ελλάδα, θα πέσουν τα προκεχωρημένα "φυλάκια" του Βερολίνου σε Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και αλλού και στο τέλος το ίδιο κεντρικό "κάστρο" των Μερκελ-Σόιμπλε. Στην περίπτωση αυτή, το δάγκωμα του θηρίου στην Ελλάδα πριν ξεψυχήσει θα είναι πολύ οδυνηρό. Για τους παρόμοιους λόγους, χρειαζόμαστε χρόνο. 

Οι διεθνείς γεωπολιτικές ισορροπίες αλλάζουν με τις χώρες των BRICS, να ισχυροποιούνται στη διεθνή σκακιέρα. Οι ΗΠΑ, επιθυμούν μια ισχυρή Ευρώπη ως προμαχώνα απέναντι στη Ρωσία, αλλά όχι μια πανίσχυρη Γερμανία. Και κάθε άλλο παρά αδιαφορούν για την πιθανή απώλεια της χώρας μας από τη δική της σφαίρα επιρροής. Στη σημερινή χρονική συγκυρία, το προσωρινό Grexit και η συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή, με παράλληλη χρήση του ευρώ και έλεγχο στη διακίνηση κεφαλαίων, είναι  ένα βελούδινο προσωρινό διαζύγιο, που δε θα τραυματίσει τις δύο πλευρές, εφ' όσον υπάρχει αμοιβαία συνεννόηση και κατανόηση και ληφθούν έγκαιρα τα κατάλληλα μέτρα. Είναι προτιμότερο από "κολοτούμπες" από τη μία ή  και από τις δύο πλευρές και τα συνακόλουθα βαριά τραύματα για όλους.

Η διενέργεια δημοψηφίσματος για τον ίδιο σκοπό, εφ’ όσον η πλειοψηφία του ελληνικού λαού εγκρίνει το προσωρινό Grexit όπως πιστεύουμε ότι θα γίνει, θα κατοχυρώσει τη δημοκρατική και πολιτική νομιμότητα του εγχειρήματος.  Στα περιθώρια του παρόντος σύντομου άρθρου δεν μπορεί να γίνει διεξοδική ανάλυση ζητημάτων του χρέους και άλλων πολυποίκιλων θεμάτων που έχουμε παρουσιάσει σε μελέτες, βιβλία και άρθρα μας. Επισημαίνονται εδώ, βασικές αρχές όπως η σταδιακή διολίσθηση της δραχμής σε επίπεδα υποτίμησης μέχρι 30-50% σε σχέση με το ευρώ, η προστασία των καταθέσεων και των δανείων σε αναλογία 1: 1, οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, το νοικοκύρεμα της οικονομίας, η στοχευμένη ανάπτυξη, η ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης με αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας, η πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς.

Τα μέτρα αυτά με πολλά άλλα μπορούν να οδηγήσουν σε ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, σε μια αναπτυξιακή τροχιά για την ανατροπή του μνημονίου της φτώχειας, της ανεργίας και της υποτέλειας και την αντιμετώπιση των προβλημάτων του χρέους.  Η αρχική περίοδος χρειάζεται προσοχή ιδιαίτερα όσον αφορά τον έλεγχο του πληθωρισμού, Γι΄αυτό, απαιτείται διαχειριστική σύνεση με έκδοση χρήματος που δε θα ξεπερνά ένα ορισμένο μέγεθος σε επίπεδα της τάξης του 10-15% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τους γνωστούς δείκτες Μ2, κλπ.

Απαραίτητη προϋπόθεση, είναι οι αυστηροί έλεγχοι στη διακίνηση κεφαλαίων, με απαγόρευση της εξαγωγής συναλλάγματος χωρίς εύλογη αιτιολογία. Επί μέρους ζητήματα που θα προκύψουν, μπορεί να αντιμετωπιστούν κατά περίπτωση σύμφωνα με οργανωμένο σχέδιο. Με συνετή κυβερνητική διαχείριση και προβλεψιμότητα, δε θα υπάρξει πρόβλημα έλλειψης βασικών αγαθών πρώτης ανάγκης, τροφίμων, φαρμάκων, καυσίμων.

Το Μνημόνιο, ας το εκλάβουμε ως ένα τρανταχτό χαστούκι, ως ένα χρήσιμο μάθημα για να μην επαναλάβουμε τα τραγικά λάθη του παρελθόντος και να βγούμε από την πλαστή ευημερία της εύφορης κοιλάδας των δανεικών που μας οδήγησε στην υποτέλεια. Απαράβατη προϋπόθεση είναι, η χώρα να κυβερνάται, με την αίσθηση του μέτρου και του δικαίου, με αποτελεσματικότητα, ικανότητα και εντιμότητα, από τους άριστους και όχι τους αρεστούς Ίσως κάπου μας χρειαζόταν ο Γερμανός μας. Αλλά όχι οι Γερμανοί με κατοχική προοπτική. Η ανατροπή του μνημονίου με προσωρινή έστω μετάβαση στη δραχμή, με αυτοδύναμη ανάπτυξη και νοικοκύρεμα του κράτους, με εθνική αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη, είναι σήμερα η καλύτερη λύση. Το προσωρινό βελούδινο διαζύγιο με προσωρινό Grexit και συνύπαρξη δπλού νομίσματος ευρώ και δραχμής, είναι η μόνη λύση