Μπάτσοι και λαός - Σκλάβοι εναντίον σκλάβων

Επειδή τίποτα δεν χαρίζεται, αλλά κερδίζεται με αγώνα, είναι αδήριτη αναγκαιότητα η σύγκρουση! Η έκβαση όμως της επερχόμενης σύγκρουσης θα εξαρτηθεί από την αμυντική και επιθετική δύναμη της επαναστατικής πτέρυγας του υπαρκτού και του εν δυνάμει προλεταριάτου. Από πολίτες-θεατές-παραγωγοί-καταναλωτές πρέπει να μεταμορφωθούμε σε ενεργούς πολίτες και επαναστάτες! Μπάτσοι και λαός, κομπάρσοι στο αυτοκαταστροφικό έργο, του διαίρει και βασίλευε: "Σκλάβοι εναντίον σκλάβων". Τι είναι ζητούμενο; Αυτοκτονία ή Επανάσταση;

• Με αφορμή τις εντυπώσεις μου από την προχθεσινή (6-12-2013) παρουσία μου στο συλλαλητήριο στα Προπύλαια για την επέτειο της «εξέγερσης» των νέων, όταν στις 6 Δεκεμβρίου 2008, περίπου στις 9 το βράδυ, ο 15χρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από μια σφαίρα στην καρδιά στη διασταύρωση των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου. 

Η ΔΡΑΧΜΗ σε ανοδική πορεία!

Αυξάνονται διαρκώς τα μέλη και οι φίλοι, που προσχωρούν στη ΔΡΑΧΜΗ. Γιατί, όλο και μεγαλύτερα ποσοστά της ελληνικής κοινωνίας συνειδητοποιούν, ότι είναι αδήριτη αναγκαιότητα η μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα. Η κρίση στην Ελλάδα είναι οικονομική, πολιτική, κοινωνική, οικοκολογική κλπ. Πρωτίστως όμως και πρωταρχικά είναι κρίση οικονομική. Αφού "άδειο στομάχι δεν φιλοσοφεί", πρέπει να διασφαλιστεί κατ΄αρχή η επιβίωση του ελληνικού πληθυσμού. Γι αυτό, η μετάβαση στη δραχμή είναι μονόδρομος σωτηρίας για έξοδο από το λάκκο των λεόντων στο οποίο μας έριξε το ξενόφερτο ευρώ!

Οι απατεώνες “White –collar people” οι Γερμανοί «χαρτογιακάδες» είναι εδώ!

Η τροϊκανοί μπήκαν στα σπίτια μας. Ο ελληνικός λαός ανεβαίνει το Γοργοθά της σταύρωσης του. 
Αυτοί κάνουν καλά τη δουλεία τους, ενώ εμείς είμαστε φοβικοί στο διπλανό μας, κρυβόμαστε στο διανοουμενίστικο ή κομματικό καβούκι μας, Προτιμάμε ένα νόμισμα, που το φτιάχνουν ξένα κέντρα, ανεξέλεγκτα, ως λογιστικό ή χάρτινο χρήμα χωρίς αντίκρυσμα , κυριολεκτικά από το μηδέν και απαλλοτριώνουν μ αυτό το εθνικό μας κεφάλαιο, δηλαδή την πραγματική μας δημόσια και ιδιωτική περιουσία. Ζητάμε "χαρισματικούς" ηγέτες, ανήθικους ρήτορες και ιδιοτελή όργανα επιχειρηματιών! Θέλουμε να κρατάμε αρτηριοσκληρωτικά εφ όρου ζωής μια "ποδοσφαιρική" θέση ως "αριστεροί", "δεξιοί", κέντρο", "κεντροαριστερά" ή κεντροδεξιά" (χαφ). Τουτέστιν, είμαστε αφελείς;;; 

Να, γιατί θα πάνε φυλακή αυτοί που μας έβαλαν στο ευρώ

Εύκολα αποδεικνύεται θεωρητικά, ιστορικά, αλλά και από την καθημερνή εμπειρία, ότι η «Ποσότητα του Χρήματος» που κυκλοφορεί μέσα σε μια οικονομία παίζει κυρίαρχο ρόλο πάνω στον πραγματικό τομέα της οικονομίας. Επικαθορίζει τις τέσσερες οικονομικές δραστηριότητες, δηλαδή την παραγωγή, την ανταλλαγή, τη διανομή και την ανάλωση των πραγματικών αγαθών και υπηρεσιών. Κατά συνέπεια, η δυνατότητα ελέγχου και χειρισμού της «Ποσότητας του Χρήματος» συνεπάγεται και τη δυνατότητα ελέγχου και χειρισμού αυτών τούτων των πραγματικών οικονομικών μεγεθών. Στην Ελλάδα -μέχρι την εισαγωγή του ευρώ-  αυτόν το χειρισμό και τον έλεγχο τον είχε η Πολιτεία μαζί με την Τράπεζα της Ελλάδος.

Η Ξάνθη πρωτοπορεί! Επέστρεψε μόνη της στη δραχμή!

 Στις δραχμές… έχει επιστρέψει η πόλη της Ξάνθης, παρά το γεγονός πως -κακώς-  το νόμισμα της χώρας παραμένει το ευρώ… Δεν πρόκειται για κάποιου είδους ουτοπία, αλλά για πραγματικότητα, καθώς αυτό συμπεραίνεται από τις πινακίδες σήμανσης χώρου ελεγχόμενης στάθμευσης αναγράφουν, πως το αντίτιμο που πρέπει να καταβάλουν οι οδηγοί είναι όχι σε ευρώ… αλλά σε δραχμές!    Χαρακτηριστική η περίπτωση πινακίδας που βρίσκεται στις παρυφές της Παλιάς Πόλης και η οποία προειδοποιεί τους οδηγούς που εισέρχονται σε περιοχή ελεγχόμενης στάθμευσης. Πιο συγκεκριμένα στην πινακίδα αναγράφεται πως η περιοχή αστυνομεύεται από Δευτέρα έως Σάββατο 8.30 μέχρι 21.00 το βράδυ, ενώ ως τέλος στάθμευσης ορίζονται οι 200 δραχμές ανά ώρα.      Αμάν και πότε να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ξάνθης και η υπόλοιπη χώρα!

Η θλίψη δε βοηθά, αποδυναμώνει και καταστρέφει - Πολιτική δράση το ζητούμενο

Από τις καθημερινές επαφές μας διαπιστώνουμε, ότι ο περισσότερος κόσμος κλείνεται στο «καβούκι» του, μέσα στους τέσσερες τοίχους και διαλογίζεται τα βάσανά του ή στην καλύτερη περίπτωση σε μια καφετέρια ή ακόμα και στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή αναμασά επ άπειρον τη γκρίνια (κατά των  πολιτικών και του «συστήματος») . Με αυτό τον τρόπο όμως, βυθίζεται ακόμα περισσότερο στα προβλήματα και αλυσοδένεται στην παθητικότητα και την απραξία. ΄Ό.τι το χειρότερο! Αυτή η «πολιτική» στάση αποδυναμώνει,  απομονώνει, εξουδετερώνει  και εν τέλει ευνοεί τους θύτες, τους ολιγάρχες, τις ελίτ και τη νέα απάνθρωπη αταξία πραγμάτων..

Προς τους «ξερόλες»-συνωμοσιολόγους που απαξιώνουν την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Σ αυτούς που παριστάνουν τους «ξερόλες» εκ του ασφαλούς, που μας υποδεικνύουν μάλιστα με καταγέλαστη αφέλεια και υπεροψία,  να διαβάσουμε βιβλία, όπως την ατεκμηρίωτη έκθεση γεγονότων από τον Αθ. Στριγγά, λες και τα βιβλία δεν αποτελούν  –εν πολλοίς- προπαγάνδα της άποψης του κάθε συγγραφέα,  έχουμε να πούμε, ότι δεν είμαστε χθεσινοί και παραβιάζουν  ανοιχτές θύρες.              Όμως κι  εμείς έχουμε βάσιμη προσωπική  άποψη για τις αιτίες και την  εξέλιξη  των γεγονότων  του Πολυτεχνείου και τα όσα διαμείφθηκαν. Ανεξάρτητα όμως του αληθούς προβληματισμού ως προς τη χρονική σειρά δημιουργίας της κότας και  του αυγού είναι αναμφισβήτητο: