Καταιγισμό ομοβροντιών εξαπέλυσε το πολιτικοδημοσιογραφικό
κατεστημένο στον Παναγιώτη Λαφαζάνη γιατί είπε το αυτονόητο : ότι «η πτώχευση
αποτελεί το όπλο των αδυνάτων». Σιγά μη βραχεί ο βρεγμένος. Λες και δεν έχουμε
ήδη πτωχεύσει υπό τα πλήγματα του ολέθριου για την οικονομία μας και απάνθρωπου
Μνημονίου που συνοδεύει το πονηρό ευρώ. Το οποίο έχει την κύρια ευθύνη για την
οικονομική τραγωδία που βιώνουμε, όταν τίθεται ότι με την ένταξή μας στη
θεοποιημένη ευρωζώνη θα ζούσαμε καλύτερα απ’ ότι στην εποχή της δραχμής. Τη
δραχμή που εξορκίζει ανιστόρητα το κατεστημένο, παραβλέποντας ότι ουδέποτε στο
παρελθόν υπο το καθεστώς του εθνικού μας νομίσματος, ζήσαμε παρόμοια οικονομική
τραγωδία.
Είναι τέτοια η δυναμική του συστήματος που δε διστάζει να
πυροβολεί με έωλα επιχειρήματα για να υποστηρίξει το πανθολογούμενα από παντού
καταρέων ευρώ. Αυτό το συγκεκαλυμένο μάρκο υπό την αιγίδα του οποίου οι
πλούσιες χώρες της Ευρώπης και ιδιαίτερα η Γερμανία, γίνονται πλουσιότερες και
οι φτωχές φτωχότερες. Ενώ υποτίθεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συστάθηκε για το
ακριβώς αντίθετο.
Οι νεοταξίτες συστημικοί εκπρόσωποι της «συμμορίας του Ευρώ»,
εξαπολύουν λυσσώδεις μύδρους και αστεία επιχειρήματα του τύπου ότι θα
χρειαστούμε δύο ή τρία χρόνια για να... τυπώσουμε δραχμές ! Έχοντας δική τους
μια τεράστια πυροβολαρχία ποδηγέτησης της κοινής γνώμης, επιχειρηματολογούν
ακόμα και με τέτοιες γελοιότητες και κατορθώνουν να επηρεάσουν το ζαλισμένο κοπάδι
στη σύγχρονη δημοκρατία του θεατή (κατά Γκράμσι). Αδυνατούν να σταθούν σε
σοβαρή αντιπαράθεση. Γι’ αυτό και στα ελεγχόμενα μέσα επικοινωνιακής
ποδηγέτησης του κοπαδιού, συνήθως καλούν ακίνδυνους και αδύναμους σε
αντιπαράθεση συνομιλητές, που τους μεταβάλλουν σε σάκους του μποξ.