Η τραγωδία της Αργεντινής : μια πολύ διδακτική ιστορία

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

Η τραγωδία της Αργεντινής, αντί να συνετίζει, διαστρεβλώνεται από το κραταιό πολιτικοδημοσιογραφικό σύστημα για να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για αποτυχημένες συνταγές που εφαρμόζονται εδώ. Στην Αργεντινή, εκείνος που δραπέτευσε με ελικόπτερο στις  21/12/2001 ήταν ο αντίστοιχος Σαμαράς-κάτι το οποίο προσωπικά απευχόμαστε- και όχι ο αντίστοιχος Τσίπρας. Δύο μέρες πριν είχε εξαφανιστεί ο τότε Υπουργός  Οικονομικών, ο μισητός σήμερα από τους Αργεντίνους Ντομίγκο Καβάγιο, δηλ. ο αντίστοιχος Στουρνάρας και Παπακωσταντίνου μαζί.

Καμιά χώρα δε θέλει πλέον να ενταχθεί στο Ευρώ

Φεύγουν τροχάδην όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν είναι μέσα στην Ευρωζώνη από τον εφιάλτη της ένταξής τους σ΄αυτήν, τώρα που κατάλαβαν τι τους περιμένει. Πριν από λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Boyko Borisov και ο υπουργός Οικονομικών Simeon Djankov σε συνέντευξή τους στην Wall Street Journal, δήλωσαν ξεκάθαρα ότι η Βουλγαρία δεν επιθυμεί την ένταξή της στο Ευρώ. Αν ενταχθούμε τόνισαν « τα ρίσκα είναι πολλά και δε γνωρίζουμε  ποιοι θα είναι οι κανόνες σε ένα δύο χρόνια από τώρα και ότι.... υπάρχει ένα διευρυνόμενο χάσμα στην Ε.Ε.».

Οι ιδιοτελείς Μέρκλε και Σόιμπλε

Διάβασα στην καθημερινή μια σύντομη επιστολή του Στέλιου Ιδιομ. Κογχυλάκη για το ελληνικό χρέος. Με λίγα και απλά λόγηα, ο επιστολογράφος αναδεικνύει την αναλγησία και ιδιοτέλεια των Μέρκελ και Σόιμπλε και τα αδιέξοδα του Μνημονίου. Την παραθέτω χωρίς άλλα σχόλια.

Oσο η κ. Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε από πολιτική ιδιοτέλεια παραμένουν αμετακίνητοι, χωρίς ευρωπαϊκό όραμα, επιβάλλοντας τις παρωπίδες στη γερμανική κοινωνία, τόσο θα ταλανίζεται ο ελληνικός λαός από την ύφεση και τον κίνδυνο της χρεοκοπίας.

Προετοιμασία για έξοδο απο το ευρώ

Του Γιώργου Δελαστίκ. 

Αίσθηση προκάλεσε ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», της κορυφαίας εφημερίδας του γερμανικού επιχειρηματικού κόσμου: «Οι τράπεζες εξοπλίζονται για την Ημέρα Χ. Προετοιμασίες για κατάρρευση της Ευρωζώνης. Μεγάλος σκεπτικισμός εξαιτίας της Ελλάδας!».

Η Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε είναι φυσικά συντηρητική εφημερίδα του κατεστημένου, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι «Μπιλντ» να γράφει εντυπωσιοθηρικά κατασκευασμένα ψέματα και ανοησίες. Από τη στιγμή που γράφει κάτι τέτοιο, είναι βέβαιο πως η κατάσταση είναι σοβαρή.

Η Κρίση του Ευρώ επιστρέφει απο τις διακοπές-άρθρο των New York Times( προσχώρησαν στη... συμμορία της δραχμής)

 

 

Sunday, September 2, 2012 

 

The Euro Crisis Is Back From Vacation

 

By ADAM DAVIDSON

In June, it seemed as if any day might bring about the collapse of the Greek economy and with it, the entire euro zone and its decade-old currency. Then in July and August, it seemed as if everyone was on vacation. Now they’re back — finance officials and political leaders have been flying all over Europe to meet with one another — and along with them the crisis that has been raging for the last two years. Here is a guide to the new season’s most intriguing (and terrifying) story lines.

Μικρή Ιστορία της Δραχμής

του Κώστα Μελά

Η μελέτη της ιστορίας της δραχμής , επιτρέπει να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα για τη  διαχρονική  συμπεριφορά  του εθνικού μας νομίσματος σε σχέση με το υπάρχον , κάθε εποχή , διεθνές νομισματικό  σύστημα (ΔΝΣ) που ως καθεστώς επικρατούσε σε διεθνές επίπεδο[1].

Η Ελλάδα , από τη στιγμή της εμφανίσεως της ως κρατική οντότητα εντάχθηκε στον διεθνή καταμερισμό  εργασίας. Πάντοτε , όπως το σύνολο των υπαρχόντων κρατικών οντοτήτων , ακολούθησε τόσο τα ισχύοντα Διεθνή Εμπορικά Καθεστώτα όσο και τα αντίστοιχα Διεθνή Νομισματικά - Συναλλαγματικά Καθεστώτα[2]  . Τα μεν πρώτα , ως γνωστόν  καθορίζουν το διεθνές θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας  ως προς τις εμπορικές και κεφαλαιακές ροές  μεταξύ των χωρών που διατηρούν συναλλαγές , ενώ τα δεύτερα καθορίζουν την αποθεματική βάση λειτουργίας του νομίσματος , την μετατρεψιμότητα  του ως προς αυτή αλλά και το αν η τιμή του νομίσματος  θα πρέπει να παραμένει σταθερή ή να κυμαίνεται σε σχέση με τα υπόλοιπα νομίσματα[3].

Το ημερολόγιο της δραχμής,

Κρίσεις, υποτιμήσεις, πτωχεύσεις αλλά και ανάπτυξη

1833 Στις 8 Φεβρουρίου (20 με το ισχύον ημερολόγιο) με διάταγμα της αντιβασιλείας (ανα)γεννιέται η δραχμή. Επισήμως εισάγεται το ισχύον διεθνώς διμεταλλικό νομισματικό σύστημα. Στην πράξη, όμως, λειτουργεί ο μονομεταλλισμός του αργύρου. 

Η ισοτιμία χρυσού και αργύρου, κατά τα διεθνώς τότε κρατούντα, ορίζεται 15,5 προς 1. Καθορίζεται η ισοτιμία της νέας αργυρής δραχμής με 45 άλλα νομίσματα. Στο 1/6 του ισπανικού τάληρου και στο 0,895 του γαλλικού φράγκου. Οι πρώτες δραχμές (χρυσές, αργυρές και χάλκινες) εκτυπώνονται στο νομισματοκοπείο του (Βαυαρικού) Μονάχου. Τον Αύγουστο απαγορεύεται ρητά η αποδοχή τουρκικών νομισμάτων από τα δημόσια ταμεία (η απαγόρευση θ αρθεί αργότερα, αφού άλλες είναι οι ... επιλογές της πραγματικότητας). 

Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα : Ο μεγάλος τοκογλύφος προς όφελος των Γερμανών

Του Γιώργου Δελαστίκ.

Μέσα στο κλίμα της μαζικής δραπέτευσης των Αθηναίων από την πρωτεύουσα κατά το δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου για μια ανάσα «διακοπών», που φέτος ήταν εξαιρετικά σύντομες και οικονομικά λιτές, βοηθούσης και της σιωπής των περισσότερων μέσων ενημέρωσης, ελάχιστοι αντιλήφθηκαν και συνειδητοποίησαν σε βάθος πόσο κοντά έφερε την Ελλάδα στη χρεοκοπία η συνδυασμένη δράση των δύο υποτιθέμενων σωτήρων μας: των… κρατών της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας! Αυτών δηλαδή που θεωρητικά και πρακτικά κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μας γλιτώσουν από τη χρεοκοπία!

Γερμανική Αριστερά : το Μνημόνιο είναι καταστροφή για την Ελλάδα

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ!

Προειδοποίηση πως όσο συνεχίζεται η σκληρή μνημονιακή πολιτική λιτότητας, που οδηγεί τηνΕλλάδα βαθύτερα στην ύφεση και σε αύξησηανεργίας, η χώρα δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρει ναεξυπηρετήσει το χρέος της, απευθύνει η αντιπρόεδρος του γερμανικού κόμματος «Η Αριστερά» και αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του,Σάρα Βάγκενκνεχτ, σε συνέντευξή της στην αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ», με αφορμή της συνάντηση Μέρκελ-Σαμαρά.

Η συμμορία του Ευρώ και ο απολωλός Λαφαζάνης.

Καταιγισμό ομοβροντιών εξαπέλυσε το πολιτικοδημοσιογραφικό κατεστημένο στον Παναγιώτη Λαφαζάνη γιατί είπε το αυτονόητο : ότι «η πτώχευση αποτελεί το όπλο των αδυνάτων». Σιγά μη βραχεί ο βρεγμένος. Λες και δεν έχουμε ήδη πτωχεύσει υπό τα πλήγματα του ολέθριου για την οικονομία μας και απάνθρωπου Μνημονίου που συνοδεύει το πονηρό ευρώ. Το οποίο έχει την κύρια ευθύνη για την οικονομική τραγωδία που βιώνουμε, όταν τίθεται ότι με την ένταξή μας στη θεοποιημένη ευρωζώνη θα ζούσαμε καλύτερα απ’ ότι στην εποχή της δραχμής. Τη δραχμή που εξορκίζει ανιστόρητα το κατεστημένο, παραβλέποντας ότι ουδέποτε στο παρελθόν υπο το καθεστώς του εθνικού μας νομίσματος, ζήσαμε παρόμοια οικονομική τραγωδία.

Είναι τέτοια η δυναμική του συστήματος που δε διστάζει να πυροβολεί με έωλα επιχειρήματα για να υποστηρίξει το πανθολογούμενα από παντού καταρέων ευρώ. Αυτό το συγκεκαλυμένο μάρκο υπό την αιγίδα του οποίου οι πλούσιες χώρες της Ευρώπης και ιδιαίτερα η Γερμανία, γίνονται πλουσιότερες και οι φτωχές φτωχότερες. Ενώ υποτίθεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συστάθηκε για το ακριβώς αντίθετο.

Οι νεοταξίτες συστημικοί εκπρόσωποι της «συμμορίας του Ευρώ», εξαπολύουν λυσσώδεις μύδρους και αστεία επιχειρήματα του τύπου ότι θα χρειαστούμε δύο ή τρία χρόνια για να... τυπώσουμε δραχμές ! Έχοντας δική τους μια τεράστια πυροβολαρχία ποδηγέτησης της κοινής γνώμης, επιχειρηματολογούν ακόμα και με τέτοιες γελοιότητες και κατορθώνουν να επηρεάσουν το ζαλισμένο κοπάδι στη σύγχρονη δημοκρατία του θεατή (κατά Γκράμσι). Αδυνατούν να σταθούν σε σοβαρή αντιπαράθεση. Γι’ αυτό και στα ελεγχόμενα μέσα επικοινωνιακής ποδηγέτησης του κοπαδιού, συνήθως καλούν ακίνδυνους και αδύναμους σε αντιπαράθεση συνομιλητές, που τους μεταβάλλουν σε σάκους του μποξ.