Κακά τα ψέματα…

Η πραγματική στόχευση της ασκούμενης πολιτικής είναι πλέον ξεκάθαρη: «εσωτερική υποτίμηση», τουτέστιν απαξίωση της εργασίας και των εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πηγών, εξασθένιση της κοινωνικής αντίστασης στο ξεπούλημά τους, στη μη-βιώσιμη εκμετάλλευσή τους και εν τέλει στην κερδοσκοπία εις βάρος του παρόντος και του μέλλοντος του ελληνικού λαού. Όχι, δεν είναι εμπάθεια – είναι απλώς η μόνη, διόλου πρωτότυπη, διέξοδος! Οι απολογητές το ονομάζουν «δυσβάσταχτη διόρθωση» και οι κριτικά σκεπτόμενοι «ανακουφιστική αυτοκαταστροφή»: η στιγμή που το σύστημα τρώει τις σάρκες του, που η μεγαλοαστική τάξη μαζεύει τον πλούτο που άφησε στα μεσαία στρώματα, που το κακομαθημένο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο ζητά πίσω τα «ασημικά» και μάλιστα σε καλή τιμή.

Αδιαίρετες έννοιες η φτώχεια και η ανεργία, το Μνημόνιο και η ευρωλαγνεία

Η χώρα συνεχίζει να κατολισθαίνει στα Τάρταρα της φτώχειας, της ανεργίας  που είναι αλυσοδεμένες με το Μνημόνιο και την ευρωλαγνεία. Οι κυβερνώντες κερδίζουν χρόνο  εκπέμποντας τα χοντρά παραμύθια του success story για παιδιά. Αλλά και η αντιπολίτευση ομνύει στο ευρώ ! Η δολοφονική ευρωζώνη είναι ταμπού για κυβέρνηση και αντιπολίτευση !  Και οι δύο τσακώνονται για τα επιμέρους και συμφωνούν στο κεντρικό ζήτημα. Όση  φτώχεια, ανεργία, δυστυχία, αυτοκτονίες, τραγωδίες, αδιέξοδα και αν βιώσουμε, αυτοί εκεί, πιστοί στο δόγμα : «ένας είναι ο θεός, ο ευρωδουλισμός». Κάτι σαν το «ελιά –ελιά και Κώτσο Βασιληά)

Ο τρομακτικός κόσμος της ευρωζώνης

Δέκα χρόνια μετά την είσοδο μας στη ζώνη του Ευρώ και αλλά δέκα από την προσυπογραφή της συνθήκης του Μάαστριχτ, και παρά τα διακυρησόμενα για μια νέα ισχυρή Ελλάδα, η Πατρίδα βρίσκεται στη μεγαλύτερη της κρίση από τότε που έγινε ελεύθερο κράτος. Με τη λέξη κρίση εδώ εννοείται ότι δεν υπάρχει καλή προοπτική αλλά φτώχεια και υπανάπτυξη για τις επόμενες γενιές υπό τον χλευασμό των υπολοίπων Ευρωπαϊκών Λαών. Σαν Έθνος και σαν νοικοκυραίοι αξίζαμε αυτή την μοίρα άραγε?

Κρατικός Προϋπολογισμός 2014 : Μια Νέα Τραγωδία

Είναι γνωστό ότι την τελευταία τριετία η Ελληνική οικονομία έχει βρεθεί σε μια ιστορικά επώδυνη δοκιμασία βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης και πρωτοφανούς κοινωνικής κρίσης, κατά τη διάρκεια της οποίας οι πολίτες κατέβαλαν τεράστιες θυσίες, αναγνωρίζει με παρρησία η εισηγητική έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών. Όμως, αυτές οι θυσίες θα πιάσουν τόπο, μας διαβεβαιώνουν οι αξιωματούχοι του, καθώς διαμορφώθηκαν οι πρώτες συνθήκες εξόδου της χώρας από την κρίση το 2013 και θα κεφαλαιοποιηθούν σημαντικά επιτεύγματα το 2014 με τον Τακτικό Προϋπολογισμό του 2014, παγιώνοντας τη σταθεροποίηση των δημοσίων οικονομικών.

Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης

Διαβάζοντας αυτό το κείμενο αντιλαμβάνεται εύκολα ο καθένας ότι τίποτα από όσα συμβαίνουν σήμερα  δεν έγινε τυχαία. Και στις δέκα τεχνικές θα αναγνωρίσει κανείς τη δική του καθημερινότητα, τη δική του   πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια της ευημερίας μας. Δικαίως συμπεραίνει κανείς ότι όλα εξελίχθηκαν  όπως ακριβώς τα είχαν σχεδιάσει. Όλες οι τεχνικές εφαρμόστηκαν πάνω μας και σήμερα πια μπορούμε να πούμε ότι αποδειχθήκαμε τα ιδανικά πειραματόζωα!

Μπάτσοι και λαός - Σκλάβοι εναντίον σκλάβων

Επειδή τίποτα δεν χαρίζεται, αλλά κερδίζεται με αγώνα, είναι αδήριτη αναγκαιότητα η σύγκρουση! Η έκβαση όμως της επερχόμενης σύγκρουσης θα εξαρτηθεί από την αμυντική και επιθετική δύναμη της επαναστατικής πτέρυγας του υπαρκτού και του εν δυνάμει προλεταριάτου. Από πολίτες-θεατές-παραγωγοί-καταναλωτές πρέπει να μεταμορφωθούμε σε ενεργούς πολίτες και επαναστάτες! Μπάτσοι και λαός, κομπάρσοι στο αυτοκαταστροφικό έργο, του διαίρει και βασίλευε: "Σκλάβοι εναντίον σκλάβων". Τι είναι ζητούμενο; Αυτοκτονία ή Επανάσταση;

• Με αφορμή τις εντυπώσεις μου από την προχθεσινή (6-12-2013) παρουσία μου στο συλλαλητήριο στα Προπύλαια για την επέτειο της «εξέγερσης» των νέων, όταν στις 6 Δεκεμβρίου 2008, περίπου στις 9 το βράδυ, ο 15χρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από μια σφαίρα στην καρδιά στη διασταύρωση των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου. 

Χωλαίνει η ανάπτυξη στην ευρωζώνη

Οι προσδοκίες ανάκαμψης στην ευρωζώνη σκοντάφτουν ξανά σύμφωνα με τα στοιχεία του Νοεμβρίου, ενώ η απόκλιση βαθαίνει. Το τρίτο τρίμηνο του 2013 δείχνει ιδιαίτερα αναιμικά στοιχεία ανάπτυξης, σύμφωνα με τα νούμερα της Eurostat που δόθηκαν στη δημοσιότητα.Το τρίτο τρίμηνο του 2013, σε σχέση με το προηγούμενο, το ΑΕΠ στην ευρωζώνη σημείωσε οριακή αύξηση κατά 0,1% και στην «ΕΕ των 28» κατά 0,2%.

Η ΔΡΑΧΜΗ σε ανοδική πορεία!

Αυξάνονται διαρκώς τα μέλη και οι φίλοι, που προσχωρούν στη ΔΡΑΧΜΗ. Γιατί, όλο και μεγαλύτερα ποσοστά της ελληνικής κοινωνίας συνειδητοποιούν, ότι είναι αδήριτη αναγκαιότητα η μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα. Η κρίση στην Ελλάδα είναι οικονομική, πολιτική, κοινωνική, οικοκολογική κλπ. Πρωτίστως όμως και πρωταρχικά είναι κρίση οικονομική. Αφού "άδειο στομάχι δεν φιλοσοφεί", πρέπει να διασφαλιστεί κατ΄αρχή η επιβίωση του ελληνικού πληθυσμού. Γι αυτό, η μετάβαση στη δραχμή είναι μονόδρομος σωτηρίας για έξοδο από το λάκκο των λεόντων στο οποίο μας έριξε το ξενόφερτο ευρώ!

Ένας πρακτικός οδηγός για να αντιμετωπίζουμε τους ευρωλάγνους και τους ευρωτρομοκράτες

Οι πατριώτες της  δραχμής πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα, να οργανωθούν πολιτικά, ενωτικά και αποτελεσματικά. Να αποφύγουν να ενημερώνονται από τα κανάλια της διαπλοκής και του ψέματος. Να μη δέχονται τα απέραντα ψέματα, τις στρεβλώσεις, την παραπληροφόρηση, την τρομοκρατία των ευρωραγιάδων. Να μην παρασύρονται από τη διαπλεκόμενη μιντιαρχία.

Να μην επιτρέψουν τη διαχείριση της μετάβασης  στο εθνικό  νόμισμα από φαύλους πολιτικούς που μέχρι χθες εξέφραζαν την υποταγή τους στο ευρώ και έχουν μολυνθεί με τις υπογραφές τους στο Μνημόνιο.Αλλά  ούτε και σε αυτούς που φωνασκούν ενάντια στο Μνημόνιο, αλλά θεωρούν ταμπού το ευρώ, είτε γιατί φοβούνται ή γιατί δε θέλουν να γνωρίζουν, ή γιατί επιδιώκουν να γίνουν αρεστοί στους εξωχώριους πάτρωνές της χώρας.

Φρανσουά Εσμπούρ : Το τέλος του ευρωπαϊκού ονείρου

Ο τίτλος του βιβλίου τα έλεγε όλα: «Το τέλος του ευρωπαϊκού ονείρου». Ακόμη πιο σοκαριστικό το συμπέρασμα του Εζμπούρ: «Το ευρώ ως ενιαίο νόμισμα μιας Ευρώπης χωρίς ομοσπονδιακή κυβέρνηση φέρνει αστάθεια, ανισορροπία και στασιμότητα. Για να σώσουμε την Ευρωπαϊκή Ενωση, αξίζει τον κόπο να αποχωρήσουμε από το ευρώ»! Γνωρίζοντας ότι ο εν λόγω αναλυτής εκφράζει τις θέσεις της...γαλλικής οικονομικής και πολιτικής ελίτ, η υποστήριξη τέτοιων θέσεων εκ μέρους του συνιστά πολιτικό σεισμό.

Η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», το αγαπημένο ημερήσιο έντυπο της γερμανικής επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ, σημαίνει αμέσως συναγερμό. «Συντεταγμένη έξοδος» ήταν ο τίτλος σοβαρού άρθρου της την περασμένη εβδομάδα. «Αυξάνεται ο ευρω-σκεπτικισμός στην ελίτ της Γαλλίας» προειδοποιούσε τους αναγνώστες της και τους εξηγεί γιατί πρέπει να ανησυχήσουν σοβαρότατα: «Οι γαλλικές ελίτ, πολιτικές, οικονομικές ή διανοουμένων, παρέμειναν εκπληκτικά ενωμένες στην υποστήριξή τους προς το ευρώ. Η ήττα στο δημοψήφισμα του τέλους Μαΐου του 2005, καθώς η πλειοψηφία των Γάλλων τάχθηκε εναντίον της εμβάθυνσης της Ευρώπης, συσπείρωσε ακόμη στενότερα τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Η γαλλική ελίτ στάθηκε ακόμη πιο αποφασισμένη εναντίον της γνώμης του λαού» υπογραμμίζει η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Συνεχίζει την ανάλυσή της, μπαίνοντας στα κρισιμότερα θέματα που αποκαλύπτει το βιβλίο του Φρανσουά Εζμπούρ: