Eυρώ ή δραχμή: Αναδρομή στο σχετικό προβληματισμό

Του Αθανάσιου Μπουντάλη

Η ελληνική κρίση χρέους έφερε διά της βίας στον δημόσιο διάλογο μια συζήτηση που ουσιαστικώς δεν έγινε ποτέ. Από την δημοσίευση της έκθεσης της Επιτροπής Ντελόρ τον Απρίλιο του 1989 και μέχρι την επίσημη εισδοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη τον Ιούνιο του 2000 (περνώντας από την ψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ τον Ιούλιο του 1992), ελάχιστες ήταν οι φωνές που αναδείκνυαν τις προβληματικές πλευρές του εγχειρήματος. Το ζήτημα είχε τεθεί σε ανύποπτο χρόνο από τον Κώστα Κόλμερ το 2000,1 ο οποίος μάλιστα είχε επανέλθει με δεύτερο βιβλίο το 2005.2 Ο Κόλμερ απεδείχθη εν πολλοίς ορθός, όμως η κριτική του ήλθε υπερβολικά νωρίς, όταν δηλαδή το σύστημα της παγκοσμιοποίησης δεν είχε περιέλθει σε εμφανή κρίση.

Ντάισελμπλουμ :Η Ευρώπη είναι έτοιμη για κάθε ενδεχόμενο

«Η Ευρώπη είναι έτοιμη για παν ενδεχόμενο όσον αφορά την Ελλάδα», επεσήμανε την Πέμπτη ο επικεφαλής του Eurogroup.Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, σε συνομιλίες του με Ολλανδούς βουλευτές, παραδέχθηκε ότι τόσο η Ευρωζώνη, όσο και η Ολλανδία έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα για παν ενδεχόμενο.Σε ερώτηση που του έγινε στο Ολλανδικό Κοινοβούλιο, όσον αφορά το αν η Ευρωζώνη είναι έτοιμη για ένα Grexit, ο επικεφαλής του Eurogroup απάντησε πως «τόσο η Ευρωζώνη, όσο και η Ολλανδία είναι προετοιμασμένες», ενώ προέτρεψε την ελληνική πλευρά «να αφιερώσει τον χρόνο της καταστρώνοντας ένα σχέδιο προκειμένου να αποφύγει την άβυσσο και όχι στο να δίνει συνεντεύξεις».

Το μάθημα απο τα ψέματα για την Αργεντινή

Του Σπύρου Στάλια 

Ποιά είναι τα δύο μεγάλα μαθήματα  που πήραμε από την Αργεντινή όλα τα  κράτη του κόσμου και όλοι οι λαοί της Γης στις αρχές του 21^ου αιώνα;

Το πρώτο μάθημα είναι ότι ένα έθνος, με τεράστιο εξωτερικό χρέος, μπορεί να πτωχεύσει, αλλά παρά  πολύ γρήγορα μπορεί να επανέλθει στην ανάπτυξη,  βασισμένο στο νόμισμα του,  στην πολιτική της πλήρους απασχόλησης και στην  κοινωνική πολιτική, μακριά από τα προγράμματα  της σκληρής λιτότητας του ΔΝΤ που εξυπηρετούν μια μικρή μερίδα του πληθυσμού,  τραπεζίτες, τους πολιτικούς τους και όσους συναγελάζονται μαζί τους. Το δεύτερο μάθημα που πήραμε ήταν ότι  καθώς η Αργεντινή υιοθέτησε τις παραπάνω πολιτικές, και άρχισε η ανάπτυξη να τρέχει με υψηλούς ρυθμούς, οι ξένες επενδύσεις ήσαν οι πρώτες που έκαναν την εμφάνιση τους στη χώρα.

Να απομονώσουμε την πέμπτη φάλαγγα

 Του Παναγιώτη Λαφαζάνη

 Η Ελλάδα, διαχρονικά, σε όλες τις δύσκολες ώρες που πέρασε βρήκε τη δύναμη να σταθεί όρθια και να αντεπεξέλθει στις θύελλες.Η σημερινή κρίσιμη ιστορική καμπή που διανύει ο λαός μας δεν είναι χωρίς προηγούμενο.Έχουμε περάσει στην ιστορία μας εξίσου κακές, ίσως και πολύ χειρότερες περιόδους. Περιόδους κατά τις οποίες μάλιστα, η απομόνωση της χώρας έμοιαζε καταθλιπτική και ανυπέρβλητη. Τα βγάλαμε, όμως, πέρα.Και τα βγάλαμε πέρα, χάρη κυρίως στην αυτοθυσία, το απαράμιλλο φρόνημα, το αγωνιστικό πνεύμα και την αποφασιστικότητα ενός λαού, ο οποίος έβαζε πάνω από όλα την επιβίωση, την αξιοπρέπειά του και τη δικαιοσύνη.

FT: Δεν υπήρχαν λεφτά για τις συντάξεις την Τρίτη το πρωί - Δεν έφταιγε ο ΔΙΑΣ

Σε σημαντική έλλειψη ρευστότητας και όχι σε τεχνικό πρόβλημα, οφείλεται η καθυστέρηση στην πληρωμή των συντάξεων, αποκαλύπτουν την Πέμπτη οι Financial Times.

Επικαλούμενοιοι Έλληνες αξιωματούχους που διαψεύδουν την επίσημη γραμμή περί προβλημάτων στο σύστημα ΔΙΑΣ, οι FT κάνουν λόγο για τρύπα εκατομμυρίων ευρώ μέχρι την Τρίτη το πρωί.

Η διεθνής εμπειρία από την κυκλοφορία διπλού νομίσματος

Με το διπλό νόμισμα σημαίνει , οι πληρωμές προς το εξωτερικό και οι πληρωμές του δημοσίου χρέους θα γίνονται σε ευρώ, ενώ οι μισθοί και οι συντάξεις θα πληρώνονται με το δεύτερο, υποτιμημένο νόμισμα σε σχέση με το πρώτο σε επίπεδα της τάξης του 30-50%. Το νόμισμα αυτό θα χρησιμοποιείται για εσωτερική κατανάλωση, παράλληλα με το ευρώ.
Η παράλληλη κυκλοφορία δύο νομισμάτων υφίσταται σε πολλές περιπτώσεις.Το ευρώ και το δολάριο γίνονται άτυπα αποδεκτά σε όλες σχεδόν τις χώρες εκτός ευρώζώνης μέσα και έξω απο την Ε.Ε.

Ο M. Draghi, το Grexit και το διπλό νόμισμα

 Του Γ. Αγγέλη

Παρ΄ ότι έχει εμφανή τα χαρακτηριστικά της ένθεν κακείθεν σκοπιμότητας, εν τούτοις «πατάει» και με τα δύο πόδια στο πραγματικό πρόβλημα της Ευρωζώνης, που στην Ελλάδα είναι πλέον εξόφθαλμο και αναμφισβήτητο: η υπερχρέωση σε συνθήκες αποπληθωρισμού και ύφεσης καθιστά το υπερβολικό χρέος αδύνατο να εξυπηρετηθεί.Με άλλα λόγια, μπορεί το Spiegel και τα άλλα γερμανικά και αγγλοσαξονικά ΜΜΕ να παίρνουν θέσεις που θυμίζουν τη διετία 2011 – 2012 εν όψη της κάλπης της 25ης Ιανουαρίου, αλλά η αλήθεια είναι πως από τότε μέχρι και τώρα ότι έχει γίνει στην Ελλάδα για να αποτρέψει το περιβόητο Grexit δεν το έχει πετύχει.

Ευρώ, δραχμή ή διπλό νόμισμα

Ευρώ ή τοπικό νόμισμα; Στη δημοσκόπηση της Κάπα Research που δημοσιεύθηκε στο «Βήμα της Κυριακής» (26/4), το 68,8% εκτιμά πως είναι υπαρκτός κίνδυνος εξόδου από το ευρώ ενώ το 72,9% επιθυμεί την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Απόλυτα αναμενόμενο. Αν βομβαρδίσεις επί χρόνια τον πληθυσμό με το δεδομένο ότι το σπανάκι περιέχει μεγάλη ποσότητα σιδήρου και στη συνέχεια διεξάγεις ένα γκάλοπ, αν πρέπει να καλλιεργούμε παντζάρια ή σπανάκι, τότε θα επιτύχεις ένα αντίστοιχο ποσοστό υπέρ της καλλιέργειας σπανακιού.

Το σκοτσέζικο ντους συνεχίζεται για την Ελλάδα

«Η ελληνική κυβέρνηση έπαιξε το στοίχημα πως αν διαπραγματευθεί με εμάς, η ΕΚΤ θα ανοίξει τα γκισέ των ταμείων, θα χαλαρώσει τους κανόνες», όμως «δεν θα υπάρξει εύκολη πρόσβαση στα γκισέ της ΕΚΤ μέχρι να υπάρξει μια σταθερή συμφωνία με το Eurogroup», τόνισε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, σε τηλεοπτική συνέντευξή του στο ολλανδικό δίκτυο RTL Nieuws, στέλνοντας μήνυμα στην Ελλάδα ότι ο χρόνος τελειώνει. Αυτό έχει γίνει επανειλημμένα σαφές και δεν πρέπει να εκπλήσσει την Ελλάδα, πρόσθεσε.

Όξω απo την Ελλάδα δωσίλογοι, προδότες και λαμόγια

Του Αθανάσιου Καρανάσιου

Στη φωτό: Ο Κάρλος Μένεμ, πρώην ξεπεσμένος και ξετσίπωτος πρόεδρος της Αργεντινής, που αφού κατέστρεψε και αιματοκύλισε τη χώρα του, δραπέτευσε στις .ΗΠΑ!!! Ο περονιστής "κεντροαριστερός" αυτός πολιτικός, που είχε ανέλθει σrην εξουσία το 1989, υποσχόμενος πριν την ανάδειξή του σε πρόεδρο, να είναι η φωνή των εργαζομένων, εφαρμόζοντας όμως μετά, μαζί με τον υπουργό οικονομικών Ντομίνγκο Καβάγιο τη φριντμανική θεραπεία-σοκ της σχολής του Σικάγου (σ.σ. όπως τον μιμήθηκαν και οι δικοί μας εδώ πολιτικοί), πραγματοποίησε αθρόες απολύσεις πλέον των 700.000 εργαζομένων (!!!) και στη συνέχεια πούλησε την πετρελαϊκή βιομηχανία, το τηλεφωνικό δίκτυο, την αεροπορική εταιρεία, τους σιδηροδρόμους, το αεροδρόμιο, το εθνικό οδικό δίκτυο, το σύστημα ύδρευσης, το ζωολογικό κήπο του Μπουένος Άιρες και, τελικά, τα ταχυδρομεία και τα εθνικά συνταξιοδοτικά ταμεία. Μέχρι το 1994 το 90% (!!!) των κρατικών επιχειρήσεων είχαν ξεπουληθεί σε ιδιωτικές εταιρίες. Καθώς ο πλούτος της χώρας μεταφερόταν στο εξωτερικό ή διαμοιράζονταν εντός της Αργεντινής στα αρπακτικά καπιταλιστικά όρνεα, ο τρόπος ζωής των Αργεντινών πολιτικών γινόταν ολοένα και πιο πολυτελής.