Ακριβώς επειδή πρόκειται για μια περιοχή η οικονομία της οποίας, μέχρι την ανάπτυξη του τουρισμού, στηριζόταν στη γεωργία και την κτηνοτροφία, οι κάτοικοί της, ζυμωμένοι με το χώμα και σφυρηλατημένοι από τις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης στην ύπαιθρο και στα βουνά της Μεγαλονήσου, διατήρησαν σε μεγάλο βαθμό τη γλώσσα, τις παραδόσεις και τη βαθιά ελληνικότητά τους, που έρχεται από πολύ μακριά και σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από τον ηρωικό αγώνα της ΕΟΚΑ.
9 Μαΐ 2015
Κύπρος μου νύφη της Μεσογείου
Ακριβώς επειδή πρόκειται για μια περιοχή η οικονομία της οποίας, μέχρι την ανάπτυξη του τουρισμού, στηριζόταν στη γεωργία και την κτηνοτροφία, οι κάτοικοί της, ζυμωμένοι με το χώμα και σφυρηλατημένοι από τις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης στην ύπαιθρο και στα βουνά της Μεγαλονήσου, διατήρησαν σε μεγάλο βαθμό τη γλώσσα, τις παραδόσεις και τη βαθιά ελληνικότητά τους, που έρχεται από πολύ μακριά και σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από τον ηρωικό αγώνα της ΕΟΚΑ.
8 Μαΐ 2015
Ιστορικά παραδείγματα διαγραφής χρεών
Η πράξη της άρνησης πληρωμής του δημόσιου χρέους αποτελεί έννομη πράξη, κατά το διεθνές δίκαιο, ενώ αρκετές χώρες, κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων, έχουν προσφύγει σε αυτή, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας που έχει κηρύξει ήδη τέσσερις επίσημες πτωχεύσεις. Οι πιστωτές μπορούν να διεκδικήσουν βέβαια την αποπληρωμή του χρέους, ασκώντας το δικαίωμα προσφυγής στα διεθνή ή εσωτερικά δικαστήρια των χωρών.
Πρόσφατες χαρακτηριστικές περιπτώσεις χωρών, με αντιφατικές εμπειρίες, που αρνήθηκαν στην πορεία την «αρωγή» του ΔΝΤ ή και διέγραψαν μέρος του χρέους για να αναδειχθούν τα προβλήματα εφαρμογής των «προγραμμάτων αρωγής» καθώς και οι δυνατότητες που υπάρχουν στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, είναι αυτές της Αργεντινής και του Ισημερινού-Εκουαδόρ.Ακόμη, χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Γερμανίας που, σύμφωνα με τη συνθήκη του Λονδίνου του 1953, διέγραψε το 63% του δημόσιου χρέους της επιτρέποντας τη γρήγορη ανάκαμψή της από τις στάχτες του Παγκόσμιου Πολέμου, που η ίδια προκάλεσε και επέβαλε, και στη συνέχεια τη μεταπολεμική πανευρωπαϊκή κυριαρχία της.
Δημοσκόπηση Gallop International: 52% των Ελλήνων με τη δραχμή
Του Θεόδωρου Κατσανέβα
Στα τέλη του 2014, η μεγαλύτερη διεθνής εταιρεία δημοσκοπήσεων, η ιστορική GallopInternational (η οποία πρωτοεφάρμοσε τις δημοσκοπήσεις και από τότε χρησιμοποιείται διεθνώς η λέξη Γκάλοπ), διενήργησε δημοσκόπηση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες θέτοντας το ερώτημα :"αν σας έθεταν το ερώτημα, θα προτιμούσατε να είχατε το ευρώ ή το δικό σας εθνικό νόμισμα ;". Στην Ελλάδα 52% των ερωτηθέντων τοποθετήθηκαν υπέρ του εθνικού νομίσματος και μόλις 32% υπέρ του ευρώ, όπως φάινεται απο τον ως άνω πίνακα. Ποσοστό 11% απάντησε ότι «δεν έχει σημασία» για οποιοδήποτε από τα δύο" και ποσοστό 5% απάντησε "δεν γνωρίζω". Η δημοσκόπηση αυτή αποκρύφτηκε από όλα τα ΜΜΕ και παρουσιάστηκε μόνο σε ελάχιστες ιστοσελίδες. Αντίθετα, την ίδια ώρα μας βομβαρδίζουν με δημοσκοπήσεις που παρουσιάζονται στο Mega,στον Sky και αλλού,όπου τα ποσοστά υπέρ του ευρώ κυμαίνονται μεταξύ 70-80%!
Interesting times!
By Anastasios Retzios
Unfortunately, it appears that the government is about to concede on virtually all the points requested by the troika (or the “institutions” if you like this term). As I discussed before, it entered into a silly game of “chicken” with the Eurogroup, betting on the support of the IMF. In the process, it has emptied the state coffers (and those of the municipalities as well). The IMF got its money but it sided with the “troika”, to the great displeasure of the government. Did Tsipras and Varoufakis expected, for a single moment, that Langard would side with them? Yes, they did, amazingly so. Langard probably hates the very idea of SYRIZA and, again, she probably despises Varoufakis as well.
7 Μαΐ 2015
Αυστριακή εφημερίδα προειδοποιεί: Έλληνες εάν συμβιβαστείτε θα καταστραφείτε!
Ενδεχόμενος συμβιβασμός της Ελλάδας με τους πιστωτές της οδηγεί τη χώρα μόνον ακόμη περισσότερο στην καταστροφή, διότι αν περάσουν οι θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το αποτέλεσμα θα είναι να καταστραφούν και την επόμενη χρονιά αποθέματα κεφαλαίων στην χώρα, μια εξέλιξη που είναι γνωστή μόνον από περιόδους πολέμου, προειδοποιεί σε άρθρο της την Τρίτη η μεγαλύτερη αυστριακή οικονομική εφημερίδα «Βίρτσαφτσμπλατ».Πολλοί «καλοπροαίρετοι» παρατηρητές ανακουφίστηκαν την περασμένη εβδομάδα ακούγοντας ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας απέσυρε τον αμετακίνητο στη στάση του υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη από την απευθείας γραμμή βολής των διαπραγματεύσεων με το Eurogroup και οι ίδιοι βλέπουν την πόρτα για τον ποθούμενο συμβιβασμό να έχει ανοίξει τώρα και πάλι κατά μια σχισμή, γράφει η εφημερίδα.
Ετικέτες
«Βίρτσαφτσμπλατ»κεφαλαιακά αποθέματα,
Γερμανία,
δανειστές,
Ελλάδα,
Ευρωζωνή,
Ευρωπαικη Ενωση,
Μέρκελ,
Eurogroup
4 Μαΐ 2015
Ευτυχώς που έχουμε το εθνοσωτήριο Ευρώ. Ή μήπως κάνω λάθος;
Ως Έλληνας πολίτης, είμαι φανατικά υπέρ του Ευρώ και κατά του ενδεχόμενου να επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα, διότι: Με το Ευρώ, η Ελλάδα έχει υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης. Ή μήπως κάνω λάθος, αφού με το Ευρώ και χάριν αυτού, τα 5 τελευταία χρόνια το ΑΕΠ της Ελλάδας μειώθηκε κατά 25%; Ενώ αντίθετα, η οικονομία της Αργεντινής απογειώθηκε αφ' ότου η χώρα εμπιστεύθηκε το εθνικό της νόμισμα και αποδέσμευσε την ισοτιμία του από το σκληρό, αμερικάνικο δολάριο, με αποτέλεσμα το ΑΕΠ της, από 222 δις δολάρια το 2006 να ξεπεράσει τα 611 δις δολάρια το 2014! Με το Ευρώ, η Ελλάδα έχει νόμισμα του οποίου οι διεθνείς ισοτιμίες προσαρμόζονται στις εκάστοτε ανάγκες της Ελληνικής οικονομίας, ώστε να της επιτρέπει να είναι ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ.
Αριστερή παρένθεση και δεξιά βλακεία
Του Θανάση Καρτερού
Ίσως να το έχετε καταλάβει, αλλά το σενάριο της αριστερής παρένθεσης, που παίζει τόσο πολύ έξω και μέσα, έχει ένα μικρό πρόβλημα: Δεν έχει καμιά τύχη αν δεν συρθεί, υποχρεωθεί, εξαγοραστεί να παίξει σ' αυτό η Αριστερά. Ή, πιο σωστά αν η Αριστερά δεν εξημερωθεί, δεν στρογγυλέψει, δεν ξεπλυθεί στον Ιορδάνη του μνημονιακού ρεαλισμού. Εν τέλει, δηλαδή, αν δεν σβήσει τις κόκκινες γραμμές και δεν βάλει την τζίφρα της σε όσα απαιτούν ο Ντάισελμπλουμ, ο Σόιμπλε, ο Ντράγκι, το ΔΝΤ. Η ωραία παρέα των θεσμών.
Τίτλοι τέλους και για τη χαλυβουργία στην Ελλάδα
Τα τελευταία απομεινάρια της βαρειάς βιομηχανίας στην Ελλάδα καταρέουν υπο την ανελέητη πολιτική της ύφεσης, της συρίκνωσης των κατασκευών, του υπερτιμημένου ευρώ και του υψηλού κόστους του ρεύματος που την καθιστά μη αναταγωνιστική σε σχέση με ότι ισχύει σε άλλες χώρες. Ο κλάδος χαλυβουργίας, εξαϋλώνεται αφού οι ελληνικές παραγωγικές μονάδες αδυνατούν να κρατήσουν ανοικτά τα εργοστάσια, αφήνοντας άνεργους χιλιάδες εργαζ'όμενους. Η απόφαση της Viohalco να προχωρήσει μέχρι τον Ιούλιο στην απορρόφηση της Σιδενόρ, προκειμένου να μπορέσει με υφιστάμενα διαθέσιμα να χορηγήσει 25 εκατ. ευρώ (μέσω αυξήσεων κεφαλαίων) στα 2 εργοστάσια χάλυβα σε Αλμυρό και Θεσσαλονίκη διαφορετικά θα βάλουν «λουκέτο», δείχνει πλέον ότι έχει ξεκινήσει η αρχή του τέλους για έναν από τους πιο ιστορικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας.
Δημοψήφισμα αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση διοργανώνουν οι Αυστριακοί
Νίκος Χειλαδάκης.
Ενώ η Ελλάδα στραγγαλίζεται αργά αλλά σταθερά από τους «εταίρους» της, την ίδια ώρα την έντονη οργή τους για την Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει καταντήσει μια ένωση τοκογλύφων και πολιτικών που επιδιώκουν την εξόντωση των ευρωπαϊκών λαών, θα εκδηλώσουν οι Αυστριακοί με ένα παλλαϊκό δημοψήφισμα που διοργανώνουν σαν πρώτο βήμα για την αποχώρηση τους από αυτή την Ένωση.
In modern "currency wars” Greece has surrendered all arms to the German economy
Anastassios D. Retzios, PhD
Eventually, Argentina did recover. By 2004, the economy was booming again under a new Peronist president, Néstor Kirchner, who stared down the International Monetary Fund and applied his own brand of economic common sense.Apart from the fact that the default led to a lot of suffering between 2001 to mid-2003. I will tell you what happened. The “economic common sense” that Nestor Kirchner used was simply to abandon the dollar! Many of the ills of Argentina were caused by its utilization of a currency, which was fast appreciating in the ‘90’s, and which made Argentinian goods uncompetitive abroad and at home.This is what happens when you surrender monetary sovereignty. You no longer have control of the currency and you cannot adjust its value to regain competitiveness.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)