Α) ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΚΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ, ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ
ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥΣ, ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΟ ΤΙ ΚΑΚΟ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΝ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ
ΤΟ ΕΥΡΩ. ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ΟΜΩΣ ΕΥΣΧΗΜΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΡΩΤΗΜΑ: « ΤΙ
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΕΧΕΣ ΜΕΛΛΟΝ, ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΙΣ
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ;»
Απάντηση από Θ. Κατσανέβα
Η υφεσιακή περιδίνηση στην οποία έχει περιπέσει
η χώρα μέσα από τις πολιτικές της ακραίας περιοριστικής οικονομικής πολιτικής υπό την καθοδήγηση της Τρόικας, δεν επιτρέπει
την ελάχιστη ελπίδα αισιοδοξίας για έξοδο από την κρίση. Η επιβολή
συνταγών σκληρής λιτότητας, ιδιαίτερα σε
περιόδους ύφεσης, οδηγεί σε μεγαλύτερη διεύρυνση της πτωτικής πορείας της
οικονομίας. Η φτώχεια φέρνει περισσότερη φτώχεια Η βίαιη συρρίκνωση των εισοδημάτων οδηγεί
στην κάθετη πτώση της εσωτερικής ζήτησης και κατ’ επέκταση στον περιορισμό της
παραγωγής, στην κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, στη συμπίεση της φορολογητέας
και ασφαλιστικής ύλης, στην τεράστια μείωση των κρατικών εσόδων και του εθνικού
εισοδήματος. Τα χρέη, ως απόλυτο μέγεθος αλλά και ως ποσοστό του εθνικού
εισοδήματος μεγεθύνονται. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι, ύστερα από το
τελευταίο «κούρεμα» το χρέος, το οποίο σε μεγάλο ποσοστό πριμοδοτήθηκε από
εγχώριους πόρους, διευρύνθηκε ακόμα περισσότερο. Το αδιέξοδο της σημερινής
πορείας έχουν επισημάνει όχι μόνο έγκυροι διεθνείς αναλυτές όπως ο Paul Krugman, ο Hans Werner Zinn, Jayatti Ghosh, Jojeph Stiglitz, Noam Chomski, Kenneth
Rogoff, Marcello
de Cecco, Klaous Kastner, Max Kaizer, Zack Sapir, Hemout Slesinger,
Roger Bootle, Nuerel Rubini,
κλπ., αλλά και διεθνείς οίκοι με εκθέσεις τους, όπως η Ιαπωνική Nomura, η Citi Bank και πολλοί άλλοι, μεταξύ
των οποίων και το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Πρόσφατα, κορυφαίος
δημοσιογράφος του κατεστημένου, παραδέχτηκε δημόσια ότι, «όλοι ξέραμε ότι η
πολιτική του Μνημονίου δε βγαίνει, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα δεν είναι
σωστό».
Αλλά ακόμα και αν γίνει η απίθανη υπόθεση εργασίας ότι, κάποια
στιγμή οι Γερμανοί υπερκυρίαρχοι αποφασίσουν να μας χαρίσουν το μεγαλύτερο
μέρος ή ακόμα και όλα τα χρέη μας, και πάλι μετά από 10-15 χρόνια, η χώρα μας,
όπως και οι άλλες περιφερειακές οικονομίες, θα περιπέσουν σε κατάσταση οικονομικής
αδυναμίας. Και αυτό γιατί το ευρώ είναι ένα σκληρό νόμισμα που δεν επιτρέπει
την ανάκτηση της χαμένης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.