anamniseis_draxmis: Το Twitter «αναπολεί» τη δραχμή

Η συνεχόμενη συζήτηση για το ενδεχόμενο ενός Grexit είναι στην κορυφή της επικαιρότητας εδώ και αρκετές εβδομάδες.

Τη στιγμή που τα δημοσιεύματα και οι αντικρουόμενες απόψεις δίνουν και παίρνουν, στο Twitter το hashtag #anamniseis_draxmis «σαρώνει» εδώ και δύο ημέρες και οι χρήστες δίνουν πραγματικό ρεσιτάλ.Οι περισσότεροι σχολιάζουν με δηκτικό τρόπο την ακρίβεια που επικρατεί στις ημέρες μας, άλλοι κάνουν την δική τους κριτική στην κυβέρνηση και πετούν καρφιά για τις προηγούμενες, ενώ, άλλοι πάλι αναπολούν τις ξέγνοιαστες παιδικές στιγμές τους.

Χαρακτηριστικά μερικά tweets

Φωνάζαμε που ο μαϊντανός είχε πάει 50δρχ. Όταν έγινε μισό ευρώ, κιχ. 

Τα πεντοχιλιαρα κολλάνε πιο εύκολα στο κούτελο από τα ευρώ να τα λέμε κι αυτά 

Αγόραζα τσιγάρα έβαζα βενζίνη στο αυτοκίνητο πήγαινα για καφέ και κερνούσα κι όλη την παρέα

“Εχω πει στο θειο μου να μου φερει απο Aμερική το iPhone 7”

Αν σου ελεγε ο περιπτερας στις 31/12/99 οτι θα σου πουλαει σε 15 χρονια 20γρ καπνο 1.567δρχ θα τον λεγατε ηλιθιο.

15000 δρχ μπουζούκια μπουκάλι Ρεμος-Χρυσοχοΐδης και 12000 δρχ μπουζούκια ροδον Θεσσαλονίκη Βέρτης 13το όνομα

Νοίκιασα σε μια Τραπεζα το κατάστημα . Να χω το κεφαλι μου ήσυχο με τα νοίκια

Η μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα είναι μονόδρομος

Του Σταύρου Τσιχλάκη

Σπούδασα  οικονομικά, χρημάτισα  αρκετά  χρόνια ως διευθυντικό  στέλεχος σε οικονομικές  μονάδες  διαφόρων μεγεθών. Είμαι  αυτοδημιούργητος, εργάζομαι  από  οκτώ  ετών και  δηλώνω  ότι  δε  μου  αρέσει  να  επικαλούμαι  την ιδιότητα του οικονομολόγου.  Πολλοί Έλληνες συνάδελφοι που την επικαλούνται αυτάρεσκα, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τα σημερινά αδιέξοδα, αφού  όλα  τα  βλέπουν   μόνο  με  αριθμούς και επιδιώκοντας να μη δυσαρεστήσουν το κατεστημένο. Βέβαια, οι περισσότεροι σοβαροί ανεξάρτητοι οικονομολόγοι διεθνώς,  τοποθετούνται αρνητικά για το ευρώ και για την πολιτική της ακραίας λιτότητας που επιβάλλει το Βερολίνο.Όσο  και  αν  τα  ντόπια  και  ξένα  συμφέροντα  το  επιδιώκουν, δεν πρέπει  να  ξεχνάμε ότι  έχουμε  αναγεννηθεί  πολλές  φορές  από  τις  στάχτες  μας.  Και  τώρα  μπορούμε να το πετύχουμε  αρκεί  να  το  αποφασίσουμε  εμείς  και  όχι  άλλοι για  εμάς, χωρίς  εμάς.

Η χώρα μας δεν μπορεί να βγει από το τέλμα, όσο παραμένει μέσα στην ευρωζώνη

Του Χρήστου Κασίμη

Κλιμακώνονται τις τελευταίες μέρες οι εκβιασμοί των «θεσμών»που έχουν ολοκάθαρα αναλάβει το ρολό εκπροσώπησης των συμφερόντων των δανειστών.Οι λεγόμενοι «εταίροι» μόνο ως τέτοιοι δεν λειτουργούν, όταν προσπαθούν να επιβάλλουν με τον πιο ωμό και εκβιαστικό τρόπο την υποταγή της χώρας και τη συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών.Χαρακτηριστικές οι νέες δηλώσεις Ντράγκι, ο όποιος δηλώνει ότι δεν διαθέτει μεν εξουσίες για να αποφασίζει για μνημόνια αλλά διαθέτει, χωρίς φυσικά καμίαδημοκρατική νομιμοποίηση, εξουσίες για να κλείνει τη στρόφιγγα της ρευστότητας, άρα για να υποβάλλει με αυτόν τον τρόπο σ'έναν λαό το «μαρτύριο της σταγόνας». Αυτή είναι η δημοκρατία στηνΕΕ!

Σταύρος Καλλέργης : Ο πρωτοπόρος του Σοσιαλισμού και της Εργατικής Πρωτομαγιάς

Του Λυκούργου Καλλέργη

Το 1865,  γεννήθηκε στο Χουμέρι Μυλοποτάμου Κρήτης ο Σταύρος Καλλέργης από την παλιά βυζαντινή οικογένεια των Καλλεργών. Μεγάλωσε με  συνθήκες σκληρών πατριαρχικών αρχών που τον προιδέασαν να δεχθεί τις ιδέες του Σοσιαλισμού σαν απολύτρωση. Μυήθηκε στο σοσιαλισμό πρώτα από έναν δάσκαλό του, που του έκανε ιδιαίτερα μαθήματα στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου. Στα χρόνια κείνα οι ΄Έλληνες δημοκράτες, σοσιαλιστές και σοσιαλίζοντες, παρακολουθούσαν αδιάλειπτα τις κοινωνικές εξελίξεις στην Ευρώπη και την Αμερική. Οι γλωσσομαθείς διάβαζαν τις εφημερίδες και τα ξένα βιβλία από πρώτο χέρι και οι άλλοι από μεταφράσεις που κυκλοφορούσαν στα βιβλιοπωλεία και τα περίπτερα όπως γίνεται και σήμερα. Είχε αρχίσει να διαμορφώνεται ανάμεσα στους σπουδαστές και φοιτητές μια σοσιαλίζουσα επαναστατική τάση.

Οι ψευτοδημοσκοπήσεις για τη δραχμή και η προσφυγή στο δημοψήφισμα

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

Έχει ειπωθεί από τον Ντισραέλι ότι «υπάρχουν ψεύτες, μεγάλοι ψεύτες και  στατιστικές». Οι σύγχρονοι δημοσκόποι στην προσπάθειά τους να βγάλουν το ψωμί τους, διαμορφώνουν την κοινή γνώμη με βάση το παραπάνω αξίωμα. Έτσι, τελευταία μας βομβαρδίζουν με δημοσκοπήσεις που δήθεν συμπεραίνουν πως  η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού τάσσεται με την παραμονή μας στην κόλαση της ευρωζώνης.Στη ναυαρχίδα του κατεστημένου, στο Βήμα της Κυριακής 26/4/15, δημοσιεύτηκε τελευταία παρόμοια δημοσκόπηση της εταιρίας  ΚΑΠΑ Research όπου μεταξύ άλλων ευρημάτων,  υποτίθεται ότι το 72,9%  επιθυμεί την παραμονή στο ευρώ! Πρόκειται προφανώς για χοντρό ψέμα αφού η «καλή» εφημερίδα, εκτός των άλλων, δε μας λέει επακριβώς πως τέθηκε το σχετικό ερώτημα. Αν το ερώτημα όπως γράφηκε ήταν, «θεωρείται ότι υπάρχει κίνδυνος εξόδου από το ευρώ;», τότε ακόμα και εγώ θα απαντούσα ναι και η θετική μου απάντηση θα καταγραφόταν υπέρ της παραμονής μας στην ευρωζώνη!

Η εργατική Πρωτομαγιά : Μια σύντομη ιστορική αναφορά

Η 1η Μάη γιορτάζεται ως ανάμνηση της απαρχής του ξεσηκώματος των εργατών στο Σικάγο των ΗΠΑ που οδήγησε σε αλυσσιδωτές παγκόσμιες αντίστοιχες κινητοποιήσεις, η κατάλληξη των οποίων έβαλε τις βάσεις για πολλές εργατικές κατακτήσεις με πρώτο απ' όλα το οκτάωρο εργαίας. Αυτές τις κατακτήσεις που σημερινός άγριος χρηματιστηριακός καζινο-καπιταλισμός γκρεμίζει με πρωτογανή μανία και αποτελεσματικότητα. Το Μάη του 1886 όλα ξεκίνησαν μετά την ολοκλήρωση του συνεδρίου της Ομοσπονδίας Εργασίας των ΗΠΑ όπου αποφασίζεται την 1η Μαΐου να γίνουν απεργιακές κινητοποιήσεις στο Σικάγο. Έτσι,  με σύνθημα "Οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ανάπαυση, οκτώ ώρες ύπνο" οι εργάτες και οι οικογένειές τους αποφάσισαν να διαδηλώσουν στην πλατεία Haymarket.

Eυρώ ή δραχμή: Αναδρομή στο σχετικό προβληματισμό

Του Αθανάσιου Μπουντάλη

Η ελληνική κρίση χρέους έφερε διά της βίας στον δημόσιο διάλογο μια συζήτηση που ουσιαστικώς δεν έγινε ποτέ. Από την δημοσίευση της έκθεσης της Επιτροπής Ντελόρ τον Απρίλιο του 1989 και μέχρι την επίσημη εισδοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη τον Ιούνιο του 2000 (περνώντας από την ψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ τον Ιούλιο του 1992), ελάχιστες ήταν οι φωνές που αναδείκνυαν τις προβληματικές πλευρές του εγχειρήματος. Το ζήτημα είχε τεθεί σε ανύποπτο χρόνο από τον Κώστα Κόλμερ το 2000,1 ο οποίος μάλιστα είχε επανέλθει με δεύτερο βιβλίο το 2005.2 Ο Κόλμερ απεδείχθη εν πολλοίς ορθός, όμως η κριτική του ήλθε υπερβολικά νωρίς, όταν δηλαδή το σύστημα της παγκοσμιοποίησης δεν είχε περιέλθει σε εμφανή κρίση.

Ντάισελμπλουμ :Η Ευρώπη είναι έτοιμη για κάθε ενδεχόμενο

«Η Ευρώπη είναι έτοιμη για παν ενδεχόμενο όσον αφορά την Ελλάδα», επεσήμανε την Πέμπτη ο επικεφαλής του Eurogroup.Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, σε συνομιλίες του με Ολλανδούς βουλευτές, παραδέχθηκε ότι τόσο η Ευρωζώνη, όσο και η Ολλανδία έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα για παν ενδεχόμενο.Σε ερώτηση που του έγινε στο Ολλανδικό Κοινοβούλιο, όσον αφορά το αν η Ευρωζώνη είναι έτοιμη για ένα Grexit, ο επικεφαλής του Eurogroup απάντησε πως «τόσο η Ευρωζώνη, όσο και η Ολλανδία είναι προετοιμασμένες», ενώ προέτρεψε την ελληνική πλευρά «να αφιερώσει τον χρόνο της καταστρώνοντας ένα σχέδιο προκειμένου να αποφύγει την άβυσσο και όχι στο να δίνει συνεντεύξεις».

Το μάθημα απο τα ψέματα για την Αργεντινή

Του Σπύρου Στάλια 

Ποιά είναι τα δύο μεγάλα μαθήματα  που πήραμε από την Αργεντινή όλα τα  κράτη του κόσμου και όλοι οι λαοί της Γης στις αρχές του 21^ου αιώνα;

Το πρώτο μάθημα είναι ότι ένα έθνος, με τεράστιο εξωτερικό χρέος, μπορεί να πτωχεύσει, αλλά παρά  πολύ γρήγορα μπορεί να επανέλθει στην ανάπτυξη,  βασισμένο στο νόμισμα του,  στην πολιτική της πλήρους απασχόλησης και στην  κοινωνική πολιτική, μακριά από τα προγράμματα  της σκληρής λιτότητας του ΔΝΤ που εξυπηρετούν μια μικρή μερίδα του πληθυσμού,  τραπεζίτες, τους πολιτικούς τους και όσους συναγελάζονται μαζί τους. Το δεύτερο μάθημα που πήραμε ήταν ότι  καθώς η Αργεντινή υιοθέτησε τις παραπάνω πολιτικές, και άρχισε η ανάπτυξη να τρέχει με υψηλούς ρυθμούς, οι ξένες επενδύσεις ήσαν οι πρώτες που έκαναν την εμφάνιση τους στη χώρα.

Να απομονώσουμε την πέμπτη φάλαγγα

 Του Παναγιώτη Λαφαζάνη

 Η Ελλάδα, διαχρονικά, σε όλες τις δύσκολες ώρες που πέρασε βρήκε τη δύναμη να σταθεί όρθια και να αντεπεξέλθει στις θύελλες.Η σημερινή κρίσιμη ιστορική καμπή που διανύει ο λαός μας δεν είναι χωρίς προηγούμενο.Έχουμε περάσει στην ιστορία μας εξίσου κακές, ίσως και πολύ χειρότερες περιόδους. Περιόδους κατά τις οποίες μάλιστα, η απομόνωση της χώρας έμοιαζε καταθλιπτική και ανυπέρβλητη. Τα βγάλαμε, όμως, πέρα.Και τα βγάλαμε πέρα, χάρη κυρίως στην αυτοθυσία, το απαράμιλλο φρόνημα, το αγωνιστικό πνεύμα και την αποφασιστικότητα ενός λαού, ο οποίος έβαζε πάνω από όλα την επιβίωση, την αξιοπρέπειά του και τη δικαιοσύνη.